Sakarlıklar ve baskı

Okan Buruk’un çıkardığı orta sahayı görünce Başakşehir’in geçişlerde 180 derece farklı iki yüzü olacağını düşünmek zor değildi. Berkan, Türüç, İrfan 3’lüsü savunmadan hücuma geçerken ManU’yu zorlayacak pas opsiyonlarına sahip olacaklardı, ki öyle de oldu. Ba ve Visca biraz soğukkanlı, biraz standartlarında vuruşlar yapsalar ilk yarıda 2 gol bulmak mümkün olabilirdi.

Diğer yandan kaptırılan toplarda ManU için geçirgen yapıda olmamız da muhtemeldi. Öyle oldu. Bu sene kolay bulamadıkları koridorları bulup çok hızlı geçtiler. Kontrol edilmesi zor bir hız ve pas ağıyla geldiler.

Buna rağmen yediğimiz goller (son dakikadakini saymıyorum) onların bu becerisinden gelmedi. Biri olağanüstü bir şut, diğer ikisiyse korkunç sakarlıklarımızdandı. Yani ilk yarıda daha iyi ve daha şanslıydılar.

İkinci yarıda oyunu rölantiye alınca B. Fernandes de dışarı alınıp Mahmut oyuna girince oyunun daha dengeli olduğunu söyleyebiliriz. Biraz da korkularımızdan sıyrılmamızdan... Harika bir gol ve oyunu eşitleyecek kadar şans bulduk. Özetle baştaki oyuncu tercihlerimiz ve psikolojimizin kurbanı olduk.

Gecenin sorusu

Mahmut Tekdemir neden bu kadar dışarıda kalmaya başladı?

Maçın starı

ManU’ya geldiği günden buyana fark yaratan Bruno Fernandes dün de işi çözen oyuncu oldu. Attığı golde onu o kadar boş bırakmış olmamız çok ilginç olsa da yine de olağanüstü bir şuttu. Sonraki takipçiliğiyle attığı 2. gol ve kontrataklarda takımı yönlendirmesi mükemmeldi.

Maçın olayı

Mert’in elinden kaçırdığı topla gelen gol, milli kaleciden ömründe belki bir kez görebileceğimiz türden bir kararsızlığının sonucu. Bu maça denk gelmesi ne üzücü. Ardından Bolingoli’nin son derece gereksiz ve kontrolsüz hamlesiye gelen penaltı.

Kısa mesaj

Bu kadar tecrübeli bir kadronun boş tribünlere rağmen Old Trafford’da bu kadar baskı hissetmesi, bu baskıya teslim olması ilginç.