Pragmatik çözümleri aramak şart

İki temel planımız vardı. Ön alanda baskı ve kapılacak topların kalabalık baskınlarla kullanımı. Ve topa sahip olunduğunda hızla akın yönünü değiştirerek rakibi tek ayak üzerinde yakalamak. Caner tercihi, Kerem ve Cengiz’le hücumu genişletme çabasıyla anlaşılır şablonlar. Kısa dönemde hemen hızla yapılabilecek dokunuşlar. Hemen 6. dakikada gelen gol sonrası eksik ve orta saha oyuncularının kalabalık olduğu Norveç’i 2. planla vurmak daha kolay olur diye düşünüyordum. Yani ani akın yönü değiştirerek. Ama sorun Şenol Güneş’in bir türlü çözemediği yerde yine kilitlenip kaldı. Rakip yine orta saha merkezimize baskı yaptı ve biz bu baskıyı aşıp boştaki etkili hücumcularımıza bir türlü dönemedik. Yani bir Emre Belözoğlu ya da Selçuk İnan’ı geçtim bir Mahmut Tekdemir performansı dahi çıkaramadık.

Berat, güvenli ve diriydi

Burada ilk kez forma giyen Berat’ı suçluyor değilim. Güvenli ve diriydi. Ama Ozan, Berat, Çalhanoğlu üçgeninin bağlantı şablonları neredeyse belirsizdi. Böyle olunca tıkandık. Burada can sıkıcı olan Kuntz’un da Şenol Güneş gibi sadece oyuncu değiştirip oyunu değiştirme yoluna gitmeyişiydi. Merkez oturmayınca Caner- Kerem, Cengiz-Zeki bağlantısını bile kullanmak zor oluyor. Ancak ağır ve onlar kontrollü olarak çekildiği zaman ceza sahası çevresine inebildik. Bunda da misal Cengiz ve Hakan’a şut şansı dahi vermeyen bir savunma güvenliği sağlanmış oluyordu.

Pragmatik çözüm şart

Durum buyken, misal Serdar Dursun-Halil çift forvetine dönüp zaman zaman yüksek oynamayı denemek olmayacak bir iş midir? Bu Caner’in orta becerisini kullanmak ve Hakan ve Cengiz’in üzerinden baskıyı biraz olsun kaldırmak olmaz mı? Hele de mutlak galibiyet gereken bir oyunda. Kuntz’dan tabii ki gelip bir dokunuşla her şeyi değiştirmesini beklemiyorum. Tabii ki bu uzun vadeli bir çalışma olacak. Ancak kısa vadeli hedeflerin peşinden koşarken de bazı pragmatik çözümleri aramak şart. Yani en azından Şenol hoca olsa bundan kötü mü olurdu dedirtmemek.