Nefes aldırmadılar

Galatasaray önde baskılı, rakibi hataya zorlayan bir oyunla başladı. Rakibin merkezinde Biglia’nın olduğu, onun da hem pas hatası yapmadığı hem de ikili mücadele kazanamadığı göz önüne alındığında rakibe nefes aldırmayışı takdir şayan. Bu dengede Galatasaray’ın maçın hemen başında 2 farklı öne geçişinin rolü var tabi. Ama bu kadar değil. Cica’nın belki de ilk kez yetenekli ama zayıf bir oyuncudan mücadeleci bir oyuncuya tam geçişle oynamasının rolü de var. Bu, Taylan ve Berkan’ı daha iyi yaptı. Ancak bunda da önemli rol Van Aanholt’un. Maç boyunca önünde 3 farklı oyuncu oynasa da iç koridora girerek yaptığı katkı hiç değişmedi (her ne kadar penaltıya sebep olsa da).

Savunma standardı

Galatasaray’ın hücumu çoğaltmasında yaptığı etki rakip topu aldığında daha da önemliydi. Özellikle ilk 60 dakikada nefes aldırmayan oyunda savunmadan orta sahaya yaptığı katkı çok değerli. Bu Marcao ve Nelsson’u ilk değil, son güvenlik önlemi yaptı. Böyle olunca zaten sorunlarınız azalıyor. 60’dan sonra değişiklikler ve yorgunlukla birlikte Biglia’nın daha öne çıkışı Galatasaray’ı geri itti. Ama savunma standardı değişmedi. Karagümrük’ün uzak şutları ve penaltı dışında rakibe pek bir şans vermediler. Burada da Muslera ‘dur’ dedi.

Torrent’in 2 seçeneği...

Şimdi Torrent’in önünde önemli bir soru var. Fenerbahçe deplasmanına bu maç planı gibi domine ederek mi başlayacak, yoksa Barça maçındaki gibi mi? Birinci seçenekle kazanmak ya da ikinci planla kaybetmek... Birinci planla kaybetmek ya da ikinci olanla kazanmak... Zor ve tarihi bir seçim olacak.