Muhteşem bir diriliş

Fenerbahçe’nin bu sahada bu kadar oyuna hakim olduğu bir başka maç hatırlamıyorum. Yapabildikleri ya da yapamadıklarına gireceğim. Ama böyle bir top hakimiyetine daha önce rastlamadım. Baroni ve Sow’un oyuna girişi sonrası hücum alanını genişleten ama buna rağmen rakibine derinlik bırakmayan bir oyundu bu. Ve her zaman olduğu gibi, iyi savunan ve hücuma sonuna kadar niyet etmiş iki takım varsa maç heyecanlı ve olağanüstü olur. Dün işte tam da öyle oldu. Penaltıyla başlayıp penaltıyla biten, Sow’un golüyle de son imzası vurulan bir oyun. Başa dönelim.

4-3-3’le gelen

4-3-3 dizilişi Türkiye ölçüsünde büyükler için en kırılgan düzen. Savunma beklerinin temel eğitimden gelen özellikleri gereği bu zor. Onları yurt dışından alsan orta sahada ‘iç’ oynayan oyuncular için durum zorlaşıyor. Onları da yabancı alsan hücum kanatları için durum vahim. Kocaman bunu denedi dün. Ligin en tehlikeli kontratak takımlarından birine karşı.Halbuki Aykut Kocaman’ın devşirme 4-4-2’si (bir 4-2-3-1 yorumu olarak) Sow-Webo-Emre katkısıyla ligde net bir fark yarattı. Bunda Sow önemli bir faktör. Sonra Gökhan’ın bu stratejiye uygun olarak tüm sağ kanadı kullanıyor oluşunun rolü hep büyük oldu. Muhtemelen 4-3-3 yüreklenmesi de bundan. Gökhan, Emre’nin organizatörlüğünden büyük destek aldı. Eskiye döndü. Ve işini Kuyt gibi hep iyi yaptı. Kocaman için Topal’ın tek önstoper oynamayı bilmesinin de verdiği özgüven önemli. Bunlar son derece yüreklendirici faktörler. Ancak 4-3-3 oynuyorsanız oyunu enine genişletebiliyor olmanız lazım, ki Gökhan’ın da içeri kırılmasıyla Fenerbahçe oyunu hiç genişletemedi.

Topa ilk dakikada gelen gol sonrası sürekli hakim oldular. Fakat Fenrbahçe hücum alanını genişletip rakip savunmayı hiç birbirinden kopartamadı. Rakibe topu vermedikleri pozisyon görmedikleri bir maçta hep skor arayarak oynamak zorunda kaldılar Ama Cristian ve Sow’un girişi sonrası iş değişti. Hücum alanı genişledi. Fizik olarak ayakta kaldılar.

Çocuğum oldu

İki çocuğumun da doğduğu gün yayına çıktım. Mutlaka sprocu performansı farklıdır. O heyecanla seyahat yapmışsındır. Maç trafiği, yüksek preformans, hafif sakatlıklar vs. Hazır olamayabilirsin. Sow’u anlarım. Ama gerçek olan şudur. Bu meslekte baban ölse, oynarsın. Maçtan sonra söylerler. Acımasız mı? Evet öyle. Ama bir takımın Sow’uysan çocuğun da olsa çıkıp oynayacak durumda olursun. Oynaman gerektiğini sana kimse söylemez. Sen çıkar oynarsın. Bu ülkenin takımları, yabancı oyuncularını kendi lisanında konuşmaya, çocuklarını bu ülkede doğurmaya i§kna edemiyorsan o yabancıları almasınlar. İnsan çocuğu oldu diye maça çıkmamazlık etmez. Eğer hocanı tercihi ise bu, doğru tercih değil.Sow, Fenerbahçe’nin
olmazsa olmazı.

Bir maçta şampiyon olunmaz

Fenerbahçe 2 yıldır her maça şampiyonluk maçıymış gibi çıkıp telaş yapıyor. Bu ruh halinden kurtulmalı.

Sow yanıltmacası

Sow dün maç çeviren adamların başında geliyor. Çünkü: Aykut Kocaman takımı 4-2-3-1 de dizse, 4-4-2 de yapsa Sow hocayı yanıltıyor. Sow’un oynadığı oyun santrfor oyunu. Ancak onun yokluğunda Stoch ya da Kuyt’ın onun rolünü doldurma ihtimali yok. Sow dizilişlerüstü bir performans göstererek sanırım hocayı yanıltıyor. O yoksa yedeği Stoch ya da Kuyt değil Semih’tir. Çünkü Webo santrfor desteği arıyor. Hiç tartışması yok.