Lokomotif gibi!

Emenike, lokomotif gibi. Hani Western filmlerinde istasyondan ayrılan trenler vardır ya... Hantal ağır demir yığını gibi hareketleniyor yavaş yavaş. Karşısında dursanız elinizi uzatıp rahatça tutacağınızı zannedersiniz. Ancak hızlandıkça tutulmaz. Tutulmaz oldukça hızlı bir canavara dönüşür. Önüne geleni yıkar, tonlarca ağırlığı çeker. Emenike de öyleydi. Binya ve Stankevicius, bir an futbolu bırakmayı düşünmüşlerdir. Yobo onunla ilk kez sahada karşılaştığında şoka girmiş, soyunma odasında Nijerya teknik direktörünü aramıştı nefes nefese: “Bir adam buldum müthiş.” O günden itibaren Emenike milli takımda oynuyor. Kim bilir Binya, dün geceki şoktan sonra kimi aradı. Emenike ilk yarıda izlenecek tek aktördü. Zaten oyun da onun üzerine kurulmuştu.

Tam bir deplasman takımı gibi orta sahada pas yapıp oyuna hakim oldular. Klasik ön alan presini terk ettiler. Topu ve Emenike’yi koşturup, sakin oynadılar. Oyunu forse etmediler. Meireles de bu yüzden sahadaydı. Eğer Antep’in
duran toplardaki zaafından yararlanabilselerdi fark daha da olurdu. Çok iyi kornerler attılar fakat vuruş yapamadılar. Emre sakatlanıp Salih girince oyun biraz aksadı. Salih hamlamış ve kendini ispatlamak için hep ince ve zor olanı yapmayı tercih etti. Sergen Yalçın’ın devre arası değişikleri Emenike’yi biraz etkilese de Antep oyuna hiç tutunamadı.

Fenerbahçe bu sezon en iyi deplasmanını oynadı ve yeni bir deplasman planı da bulmuş oldu.