İlerleme var sonuç yok

Emre Belözoğlu’nun maçın başındaki planı anlaşılır olmasına rağmen şaşırtıcı bir şekilde devre arasında orta sahadan adam eksiltip, hücumda 4-2-4’e döndü. Samatta’nın yalnızlığına bir türlü çare bulamadı. Genel olarak oyunda ilerleme var ama yeterli olmaktan çok uzak.

Fenerbahçe sezon başından bu yana en anlaşılır planlarından biriyle sahadaydı. Sağda İrfan-Osayi- Gökhan, solda Ozan-Valencia-Caner üçgenlerini Samatta’yla tamamlamak istiyordu. Bu işin hücum tarafı. Belözoğlu dönerken de ortadaki 2 yönlü 3 orta sahanın stoperlerle yakın oyununa güveniyordu. Aslında plan belli oranda işledi. Şekil ve şablon açısından son derece belirgin bir oyundu bu. Ama hamle ve pas hızı konusunda eksik kaldılar.

İrfan ve Ozan yorgundu

İrfan Buz da merkezde gerekirse eksik olmayı kabul eden bir 4-4-2’yle sahaya sürdü takımını. Adem ve Tetteh’le sayısal ve fizik üstünlük yaratmak istedi. Golü buradan bulmadılar belki ama çok sorun yaşattılar. İrfan ve Ozan’ın fiziksel olarak yorgun görüntüleri de stoperlerin Gustavo dışında destek bulamamasına yol açtı. Golün ardından Adem biraz daha kenara gidip orta sahayı kalabalıklaştırdılar. Emre Belözoğlu ise şaşırtıcı şekilde devre arasında orta sahadan eksiltip hücumda 4-2-4’e döndü. Bunun çok faydası olduğunu söylemek zor. Büyük hayal kırıklığı Samatta’nın ceza sahasında yalnızlaşmasına çare bulamadı.

Thiam girdikten sonra...

Çok düşük orta yüzdesi dışında birkaç uzaktan şut denemesi yakalayabildiler. Samatta’nın ceza sahasına bir ağırlık koymayışının yanında ‘Larin’vari bir destek bulmayışı çok belirleyici oldu diye düşünüyordum ama Thiam oyuna girdikten sonra ceza sahası içi daha hareketli oldu. Fenerbahçe’nin maç içinde asla yeterli hücum yoğunluğu ve devamlılığını sağladığını söyleyemeyiz ama Ertaç’ın da bir kaç pozisyonda mükemmel refleksle skoru tuttuğunu söylemek lazım. Oyunda ilerleme var ama yeterli olmaktan çok uzak. Bireysel ve takım olarak...