Her şeyi Kocaman bozdu

Mehmet Ali Aydınlar istifa ederken sadece şunları söyleyebilirdi:

-Bu baskıdan sıkıldım. Bütün bunların sorumlusu ben değilim ve ne ben ne ailem bu sıkıntıyı çekmek istiyoruz.

Yeterdi. Fazla bile gelirdi hatta. Başka söze de gerek yoktu.Hatta şu ana kadar yapılmış en net eleştiri olurdu.

“Sizinle ve kirli dünyanızla mı uğraşacağım. Ne haliniz varsa görün!” demek olurdu bu!
Neden 10 yıldır Şenes Erzik girmiyor bu işe?

Neredeyse uzay futbolunu yönetecek ama Türk futbolunu yönetmiyor. İstiyor ama yaklaşamıyor. Bundan büyük eleştiri olur mu?

İşte aynen bunun gibi basit ve net bir eleştiri olacaktı Aydınlarınki de...
“Sizinle mi uğraşacağım!”

Ama öyle yapmadı.

Ne yaptığına iyi bakmak lazım. Çünkü fena halde salak yerine konuluyoruz...
İki temel unsur var. Sadece bunlara bakmak geri kalan her şeyi unutmak lazım.

1-Fenerbahçe’yi Şampiyonlar Ligi’ne yollamıyoruz dedi. Kendisi cezalandırdı. Ama şampiyonluğunu almadı.

2-Trabzonspor’u Şampiyonlar Ligi’ne çağıran UEFA’ysa itiraz etmedi. Ama Trabzonspor’u da ödüllendirmedi, şampiyonluğu vermedi.

Bu iki hamle zaten Kısmet Erkiner’in, - bir buluşmuş gibi - söylediklerini bizzat Aydınlar’ın fiiliyata dökmesiydi. UEFA’nın o savunmayı o şekilde yapabilmesi için bu iki işlem bu şekilde gerçekleşmişti ve Aydınlar’ın bunu bilmeme olasılığı yoktu. Karar verildiği gün bu satırlarda dahi yazılmıştı.
Dolayısıyla sebep bu değildir, olamaz...

Şimdi işlerin sarpa sarmasının sebebi ise sadece Aykut Kocaman’dır. Ve Alex. Ve Stoch, ve diğerleri...

Bu süre boyunca dikkat edilmesi gereken sadece bu iki başlıktır. Geri kalan, raporlar, Arıboğan ve Helvacı vs. hikayeleri de ortalığı bulandırmak, doğrusu sulandırmaktan başka bir şeye yaramayan bir dolu gündem ve hedef şaşırtıcı hamleden ibarettir.

Tıpkı tamamen gündemi değiştirmeye yönelik play-off zırvası gibi. Ve tıpkı açık bir anayasal ihlal olan, cinsiyet ayrımcılığı suçu içeren kadınlara özel maçlar gibi...

8 ay boyunca Abdullah Avcı hamlesinden iki günde bir maç oynanmasına kadar her şey bu işlerin sulanmasına ve bulanmasına ve soğumasına yaradı sadece.

Ama Aykut Kocaman ve ekibi bütün bunları manasızlaştırdı.
Şunu bilin, Fenerbahçe futbol takımı zirveye böyle inatla tutunmasa, çoktan savunmalar alınmış ve karar verilmiş olurdu.

Misal krize girip şu anda ligin 10 sırasına düşse. Olabilirdi. Hatta normali buydu. Hatta beklenen de buydu.

Her şeyi onlar değiştirdi. Tüm bu olup bitenler içinde en önemlisi onların yaptığı.
Onlar başarısız olsa Aziz Yıldırım da tartışılıyor olacaktı bugün...

Ve diğer herkesin de eli güçlenecektiHatta Fenerbahçe’ye güçlü başkan adayları da çıkacaktı.

Ama olmadı. Aziz Yıldırım 13 yıl boyunca yaptığı yatırımın karşılığını en fazla şimdi alıyor.
Daha 10 yıl evvel kendi kendine kaos yaratan, İçindeki kavgalarla dağılan,

Gereksiz ve bol transferle kendisini krize sokan,Dünyanın en iyi hocalarını madara eden,
Şampiyon olduğunun ertesi günü kaptanını kovan, hocasını kaçırtan Fenerbahçe’den bahsediyoruz.

Bugün futbol tarihinin en büyük krizini yaşarken, Yıldızlarını kaybetmişken, Boynunda iple zirveye tutunuyor.Bunu yapan futbol takımıdır.Ve o futbol takımı tüm süreci değiştiriyor.

Her şeyi değiştiren Aykut Kocaman ve ekibinin zirve inadıdır. Başka hiçbir şey değil.
Peki bu durumdan bir övgü mü çıkartmalıyız yoksa yergi mi? Buna karar vermek için en az bir 5 yıl beklemek lazım...