Gücüyle şampiyon

Ligin 2. yarısında hemen hiçbir maçta Fenerbahçe önde baskılı oyununu tam olarak oynayamadı. Sivas ve Eskişehir deplasmanlarının doğal etkisiydi bu. Hep daha dengeli oynamaya çalıştılar. Aslında Ersun Yanal’ın ligin ilk yarısında oynattığı ön alan presiyle Aykut Kocaman’ın geçen seneki pas oyununun bir karması 2. yarının özeti. Dün de bu oyunun bir başka versiyonu vardı diyebiliriz. İlk yarıyı neredeyse pozisyona girmeden bitirdi Sarı-Lacivertliler.

Emre-Raul-Topal üçlüsüyle yaptıkları pasları hücuma aktarmada sorun yaşadılar. Topla hücum hattına gittiğinde burada da topu tutmakta zorluk yaşadılar.

İkinci yarıda biraz daha forse etme niyetiyle başladılar. Rakip alana yerleştiler ancak Caner ve Gökhan’ı istedikleri seviyede oyuna sokamadılar. Sonuç doğal, pozisyon çıkarmayan bir baskı ve bolca Rize kontratağı oldu.

İnanç yarım puan

Fenerbahçe ligin ilk yarısında güç ve inancıyla rakiplerine fark yaptı. Sivas maçıyla ‘bizi şampiyon yapmayacaklar’ komplo paniğine düşüldü. Ve ardından o azim ve inancı görmesek de gücüyle istediklerini büyük oranda yaptılar. İlk yarıda 2.4 puan ortalaması bu inançla yakalamıştı Şampiyon. İkinci yarıda gücüyle 1.9 puanda kaldılar ve şampiyon oldular.

Yetenek artmalı

Ersun Yanal yaşlı ve pasa dayalı oyuna alışık bir takıma bambaşka bir oyun oynatarak şampiyon oldu. Bu dönüşüm büyük bir başarı. Ancak Fenerbahçe var olan gücünü çok daha ekonomik kullanabilir. Fenerbahçe yetenek eksiğini önümüzdeki yıl kapatmalı. Özellikle iki yönlü orta saha oyuncularıyla. Emenike, Kuyt, Sow, Meireles, Emre, Topal, Alper hepsinin şampiyonlukta büyük payları var. Ancak Fenerbahçe’nin daha yetenekli olması lazım.

Lualua

Böyle oyuncuları izlerken insanın kendi yeteneğine nasıl hunharca ihanet ettiğini görüp sıkılıyor insan. Lualua Fenerbahçe’de rahat oynar mı? Belki daha fazlasını da yapar. Ancak sahip olduklarını değerlendirmekte insan yaşarken hep doğru kararları veremiyor sanırım. Yazık oluyor.