Galatasaray yapabilir

Kestirmeden söyleyeyim: Terim’in geçen yılın 6. haftasından buyana uyguladığı plan Manchester United karşısında uygulanması gereken plandır. Herhangi başka bir yol arayışı gereksizdir.

Artı ve eksileriyle detaya girmek gerekirse:
İkinci yılının başında Terim’in öğrencileri ilk kez oyunu rakip sahada oynamayı bilen bir takımla bir resmi maçta karşılaşacak.
ManU’yu farklı kılan ne?
1- Rakip sahaya toplu geçiş şablonunun mükemmelliği United’ı 15 yıldan uzun süredir farklı bir takım yapıyor.
2- Rakip alana yerleşme sonrası topu bir kenardan diğerine geçirme hızı savunulması gereken alanı büyütüyor.
3- Ceza sahası çevresinde yarattıkları pas opsiyonunu sayısı mücadele edebileceğinizden çok daha fazla.
4- Manchester’ın 4-2-3-1 farklı. Savunma kanatları her üç bölgenin de çizgi sorumlusu yani. Topun olduğu çizgiyi 6’lıyorlar.

Bu onların önüne geçilmesi zor artıları.
Geçen yıldan bu yana ortaya çıkan eksi ise, oyun konsantrasyonundaki düşüş ve dolayısıyla şablonları uygulama sürekliliğindeki kesintiler. Şampiyonluğu geçen yıl son 5 dakikada kaybettiler. Ama rotasyon abartıları yüzünden de olsa ŞL’nde döküldüler.
Yani ortada yararlanılabilecek sorunlar da var.

Galatasaray’ın planı da çok benzer aslında. Onlar da aynı oyunu başka bir varyasyonla oynuyorlar.
Biraz daha detaya girersek:
Dünyanın tek gerçek dört süpürücülü savunma organizasyonuna sahip United. Onlardan daha iyi savunmalar mutlaka vardır ama savunma göbeğinin eşit görevle sahada olması Ferguson’ın alameti farikasıdır. Bu ona orta sahanın ortasında benzer bir yapı kurma şansı tanıyor. Carrick, Scholes, Cleverley, Anderson... Kim olursa olsun yapmaya çalıştıkları gerçekten tandem bir orta saha. Defans hücum rollerini mümkün olan en dengeli şekilde paylaştırıyor ‘Sir’... Bununla kalmıyor bu tandemi dikine de uyguluyor.
Bu yönüyle 4-2-3-1’in en ideal uygulayıcısı yıllardır. Sonsuz kadameli bir oyun. Onu farklı kılan İngiliz pozisyon futbolunu evrensel ilerlemeyle karmalaştırması.

Tabii onlardan daha formda ve iyi takımlar çıkıyor zaman zaman ancak bunca oyuncuyu değiştirmelerine rağmen bu 20 yıllık sürekliliği bu seviyede sağlamaları onları farklı yapıyor.

Terim’in bir yılda en büyük ilerlemeyi Melo - Selçuk ikilisiyle sağlamış olması, bunun omurgaki 6’lının çekirdeği oluşu da Galatasaray için artı. Galatasaray’ı farklı yapan bu. 6’lı dikine bir tandem.

Şimdi resmi maçlarda sadece Türkiye’de test edilmiş bu oyunun uluslararası seviyesini göreceğiz çarşamba.

Bu çerçevede Elmander-Umut ikilisinin bundan daha elzem olduğu bir maç hatırlamıyorum. Terim’in tek santrforla oynacağı haberlerini gerçekçi bulmuyorum. Ne Elmander ne Umut standart hücumcular. Onların yararı rakibe oyun kurulumunda yaptıkları baskı. Yani United’ın oyunu ileri yıkmaktaki becerisine baştan çomak sokmak için bu ikili ideal. “Arkaya Burak sarkar. O zaman tek santrfor olarak oynasın.” fikri bu takımın farkını terk etmesine yol açar. Arkaya sarkacak oyuncu Amrabat ve Umut’tur. Dolayısıyla Terim için standart planı bu maç için de en uygun çözümdür. Hücum ikilisinden taviz vermek çok riskli olur. Bu Galatasaray’ı hücumda değil savunmada eksiltir. Çünkü Galatasaray’ın ManU’nun 6’lı geniş alan hücumuna kendi sahasında cevap verebilecek bir savunma kurgusuna sahip olmadığı açık. Misal duran topardaki alan savunması sorunu asla sadece bir duran top sorunu değil. Oyun merkezinin geride olduğu maçlarda kağıt üzerinde Selçuk’un pasörlüğünde arkaya sarkmak mantıklı görünse de gerçek hayatta durum farklı. Türkiye Ligi’nde bile bu sorun yaratıyor. Topu rakibe zaman zaman bırakmakta sakınca yok. Ancak önde karşılamak şart. Galatasaray bu maçtan puan çıkarabilir. Ancak kendisi gibi olursa...