En büyük risk, risk almamak

İtalya’ya karşı fazla risk alırsanız cezalandırılırsınız ama hiç risk almamak da en büyük risk oluyor. Dün de yazdım, Jorginho’yu durduramazsanız, durdurmanız gereken oyuncu sayısı 3-4-5’e çıkıyor. Dolayısıyla onu takımdan koparmak aslında riskleri azaltmak anlamına geliyor. Yani biraz önde basarak aslında riski azaltmak mümkün. Şenol Hoca elindeki ekip için bunu mümkün görmedi herhalde.

Baskıyı kıramadık

Çünkü maçın başında bu baskıyı yapmadığımız gibi, Chiellini’yi akan oyunda ceza sahamıza sokacak kadar baskı kurduklarında da bir hamle yapmadı. Hem de Ozan ve Okay oyun kurulumuna hiç katkı veremezken. Hiç çıkamadık. Sadece derin savunmada dirençli durmaya çalıştık o kadar. Devre arasında gelen hamle de rakibin baskısını artıracağını ön görerek kontra için Cengiz’i oyuna almak oldu. Yani Şenol Hoca rakibin açığını beklemeye devam etti. İtalya’nın bizi tek ayakta yakalayabileceğine inanmadı. Bunu Umut’un sakarlığı ve Merih’in şanssızlığı ile kırdılar. Sonrası da feci oldu.

Dağıldık

Dağıldık. Doğrusu bu kadar silik olacağımızı tahmin etmiyordum. 30-45 arası yediğimiz baskıdan sonra orta sahada pas yaparak bunu kıracak oyuncu sayısını artırmamasını anlamıyorum. Dün gol atmamız imkansızdı. Çok daha farklı da yenilebilirdik. Ama uyanabiliriz.