Duygulara kapılmamak...

Lucescu muhtemelen batılı perspektifle doğulu yaklaşımı harmanlayarak Türk futbolunun en iyi analizini yapmış kişidir. İtalyan gibi düşünen bir Rumen futbol düşünürü için bu çok zor değil.. Ve muhtemelen bu analizinde en önemli nokta özellikle evde oynanan final maçlarında plandan kolay kopma ve duygusal davranmaya yatkınlıktır. Dolayısıyla Lucescu istemediği bir skorla gelmiyor. Aylardır doğru düzgün maç yapmamış takımının bugün sadece plana sadık kalıp Fenerbahçe’nin tribünüyle birlikte duygularına kapılmasını bekleyecek.

Kaçınmak lazım

Bundan kesinlikle kaçınmak lazım. Deplasman golü dezavantajının olmadığını akıldan hiç çıkarmadan sakin ama efektif olmak sadece oyuncuların değil, tribünlerin de görevi.

Fenerbahçe ilk maça özellikle Arao ve King tercihleriyle beklenmedik bir dizilişle çıktı. Ön alan presini iyi yaptı. Arao-İsmail ikilisi destek alabildikleri sürece çok iyiydiler. Ancak stoper desteği veya Valencia’nın onlardan uzaklaştığı anlarda Kiev hızlı çıkıp baskıyı kırdı, takım boyumuzu uzattı. Bunu ortadan kaldıran ilk iş olmalı.

En iyi çözüm

Arao-İsmail geçen haftadan daha fazla birbirini tanıyor. Ama önden mutlak İrfan-Arda-Lincoln Zajc dörtlüsünden biriyle desteklenmeliler. Hele de Kim Serdar ikilisi tamamen devre dışı kalmışken. İşin sırrı omurgada yakın durmak. Önde Serdar’ın pivot özelliklerinden yararlanmak da hali hazırda en iyi çözüm gibi duruyor. Eğer bu olursa Rossi-Ferdi, Osayi-Bruma kanatlarıyla dahi maçı çözmek mümkün olabilir. Sakin kalmak, yıpratıcı pres ve özellikle Arao, İsmail ve Ferdi’nin uzun mesafeli yön değiştiren pasları kilit olur.