Çok daha iyi ama

İzmir, Ankara, Adana... Neresiyse! Bu maçların hakkını verecek bir şehir bulunmalı milli takıma...
Danimarka maçı takımın boyunu kısa tutamama sorunu dışında en iyi maçlarımızdan biriydi.
Tabii takımın boyu uzun olan bir oyun ne kadar iyi futbola müsaade ederse!
Abdullah Avcı’nın takımının temel sorunu başından bu yana hep stratejide.
Yani oyun merkezi nerede olacak?

Takımı geriye çektiği maçlarda pivot santrfor bulamayışı dışında çok sorun yaşamasa da denge oyunlarında ya da önde oynamaya çalışıldığında temel bir sorun ortaya çıkıyor.

Orta sahada pasa yatkın oyuncular olsa da fazla top kaybı savunma hattını tedirgenleştiriyor. Dolayısıyla bir süre sonra savunma kendisini riske atmak istemiyor ve geri çekiliyorlar. Bunun doğal sonucu olarak da top kayıplarında hemen basmak mümkün olmuyor ve tüm takım geri koşmak zorunda kalıyor. 1-2-3 derken birileri koşmaktan vazgeçiyor ve boy uzuyor.

İleride pivot özellikli bir oyuncu olmadığı için topu atıp çıkmak da zor olduğundan sahip olunan teknik kapasite kullanılamıyor ve sürekli boşa koşan bir takım olunuyor.

Bu sadece Avcı kaynaklı bir sorun değil. Ülkenin sorunu. Kökten çözümünü hemen bulmak zor. Geçici çözümler ise mümkün.

Orta sahası daha çok topu tutabilen oyunculardan kurulu, hücum hattı ise mutlak pivot santrforlu bir takımla devam etmek lazım yola. Yani Topal-Selçuk-Nuri/Emre üçlüsünün sahada olduğu bir oyun. Hücumda ise pivot özellikli Necati/Nobre (Semih maalesef resimde yok) ikilisinden biri mutlaka her şartta en azından kadroda olmalı. Arda’nın marifetlerini ancak böyle görürüz.

Not: Onur, Bekir ve Mevlüt’e tebrikler. Dün farklı olan onlardı.