Bir nevi Alex

Golden sonra ise Topal ve Meireles, Baroni’ye uzak kaldı, Sow da yalnız... Galatasaray da, eğer harika frikik golü olmasa ilk yarıda en az Topal kadar sıradan bir not alabilecek Selçuk ve Melo’nun etkisizliğiyle oyuna hükmedemedi. Böylece ilk yarı pozisyonsuz, hakimiyetsiz bitti. Ama 3 golle. (Yani aslında son 20 yılda bu kadar az yetenek gösterisi olan bir derbi izlememiştik diyebiliriz.)

1-Bekir’in kendi kalesine attığı gol akademik bir futbol tartışması olmalı. Savunma geri koşacaksa, çizgi olarak ceza sahası üzerinde kalmayacaksa, neden topu karşılayacak şekilde geriden topa doğru koşmaz? Çünkü böyle hem ofsayt bozuluyor hem kaleci çıkamıyor?

2-Selçuk’un golünde ise Volkan fazlasını yapmaya çalışıyor. Karşınızda ‘Bir nevi Alex’ Selçuk varsa baraj üstünü baraja ve Allah’a havale etmelisiniz. Oraya da bakmaya çalışırsanız tutmanız gereken taraf ‘gol’. Ancak daha önemlisi geri kaçarak Baroni’ye faul zaruriyeti yaratan stoperler.

3-Hasan Ali’nin golünde soldan Riera’nın kanadına arkaya top attığınızda olacakların güzel bir örneği. Fenerbahçe bu durumdan yeterince yararlanamadı.

İkinci yarıda genel düzey değişmedi. Üstüne üstlük Yekta, Umut değişikliği Galatasaray’ı defansta iyi yapmadı. Krasiç ve Sezer’in girişi de Fenerbahçe’yi daha iyi hücumcu... Kötü bir yönetim gösteren Özkahya’nın en kötü kararı Meireles’i atması oldu. Ama bu da oyunu değiştirmedi. Her şeyi değiştiren neredeyse hiç oynamayan ama harika bir frikik golü atan Selçuk oldu yani. Yani ‘bir nevi Alex’... O da yetiyor işte Aykut Hoca...