Aradıkları Emre değil

Asıl adam yok gibi. Mert, Volkan’ın yedeği, Bekir Yobo’nun. Egemen çok iyi bir eşlikçi savunmacı. Orhan ehh.. Caner biraz üstü. Topal ve Selçuk da değişik seviyelerde destekleyici orta sahalar. Assolist yok. Asıl adam yok... İşin kötü tarafı o seviyeye çıkmak için bir çabaları da yok.

Sanki Fenerbahçe iddiasını kaybetmiş takımı boşaltmış PTT Ligi’ni şampiyon tamamlayacak uygun bütçeli, tecrübeli ama kısıtlı potansiyelli bir takım kurulmuş gibi. Tabii ön taraf bundan oldukça farklı ama bu temelin üzerinde sallanıyorlar.

Salt yerden oynamak üzere inşa edilmiş, ilerideki kaliteli hareketli dörtlüye sadece uzun top atabiliyorlar. Dikkat edin zıplamak Sow’un yazılımında yok gibi. Alışkanlığı yerden hızlı bir oyun. Ama asla böyle bir top alamıyor.

“Fenerbahçe, Emre’nin yerini dolduramıyor” deniyor ya... Durum daha vahim. Emre o yeri dolduramıyordu. Şimdi onun da gerisindeler...

Dün Elazığspor kendi sahasında oyunu kontol etme üzerine kurulu bir planla sahaya çıktı ama takım kendisini tutamadı. Rakip üzerinize gelemiyorsa öylece durmak kolay değil. Bu kendini tutamama hali de hiç sürpriz olmayan bir şekilde Fenerbahçe’yi zorladı. Rakip önde basıyorsa Fenerbahçe bunu aşamıyor.
Bu çerçevede golü bulduktan sonra yeniden kendi sahalarına çekilerek Fenerbahçe’yi kabul etmeseler mevzu çok daha karışık olacaktı. Ancak Fenerbahçe savunma ve orta sahasına baskı yapmayı bırakınca risk aldılar. Son yılların en faydalı transferi Kuyt da cezayı kesti. Kırmızı kart da gelince iyice çekildiler. Oyun merkezini ileri taşıdılar. Ama doğaçlama oyundan kurtulamadılar. Dolayısıyla akın sürekliliği sağlanamadı. Bu da Elazığ için direncin artması anlamına geldi.