3 puandan fazlası

Zemine, 'tarla' demek bile zor... Malatya, savunma ağırlıklı oynadı. Terim, Donk'u santrfora yolladı, uydusunu Ryan Babel yaptı. Bu risk, karşılığını verdi ve Babel'in şutu, 3 puandan fazlasını getirdi.

Bir önceki gün Abdullah Avcı maçtan önce, zemin nedeniyle oyunlarını değiştirmek zorunda kalacaklarını söylemişti. Dün de Terim zemin(ler)den yakındı (Telekom’u da dahil ederek). Malatya’daki zemine tarla bile demek zor. Belhanda ve Feghouli yürürken sakatlandılar. Hamza Hoca’nın oyun planı acaba bu sebeple mi bu kadar farklıydı diye düşünmeden edemiyorum. Kubilay dışındaki tüm oyuncuları 9’lu bir blokla 1. ve 2. bölge kesişimine yığıp orta sahayı Galatasaray’a bıraktılar. Donk ve Marcao rahat oyun kurdu.

Hiç yapamadılar...

Muhtemelen Galatasaray topu orta sahasına aktardıktan sonra kapacakları toplarla direkt kaleye gitmek istedi ama bunu neredeyse hiç yapamadılar. Hiçbir kanal bulamadılar. Galatasaray iyi yayıldı. Böyle olunca Babel’in de hareketli oyunuyla Galatasaray enine bir pas trafiği kurdu. Feghouli’nin sakatlanıp çıkması ve 'Babel Paradoksu' bu hakimiyetin hak ettiği kadar pozisyon bulmasını engelledi. Malatya zamanla ceza sahasına gömülü savunma koyunca iş ortalara döndü.

'Babel Paradoksu'...

Burada 'Babel Paradoksu'nu açmak gerekli. Dinamik oyunu orta sahaya nitelik ve nicelik açısından çok katkı sağlıyor ama markajdan bu kaçışlarının yararı kadar gol bölgesinde eksik olma dezavantajı da yaratıyor. Terim bunu çözmek için Donk’u pivot santrfora yollayarak, Babel’i onun uydusuna yerleştirdi. Luyindama’nın dahil olduğu savunma da rakip yarı sahanın ortasına kadar çıktı. Bu Malatya gibi bir takıma karşı ciddi risk taşısa da Babel’in denemesi, alınan risklerin karşılığını verdi. Bu şut, zor bir zeminde, zor bir rakibe karşı 3 puandan fazlası getirdi.