Top kaybetme makinesi

Kaleci Altay Bayındır, Attila Szalai ve Ozan Tufan dışında kalitesinin karşılığı performans sergileyen futbolcu göremedik bir kez daha. Top kaybetme makinesi sanki Fenerbahçe. Organize olmakta çok zorlanan bir takım bu kadar kolay nasıl topu kaybeder, anlaşılır gibi değil. Demek ki, saklambaç oynuyor sarı lacivertli futbolcular hafta boyunca yapılan antrenmanlarda.

Böylesine önemli bir maçta Samatta'yla başlamak da Ozan Tufan'siz sahaya çıkmak da başlı başına teknik direktör yetersizliğidir.

İlk yarıda yaratılan ender pozisyonlardan en önemlisinde Nazım Sangare'nin dürterek topu Pelkas'in önüne bırakması gerekirken sorumsuzca şut atmaya yeltenmesi ise Fenerbahçe'nin oyun, takım ve taktik disiplininden bihaber olduğunu anlatsa gerek.

Sergen Yalçın ve takımını alkışlamak emeğe saygının gereğidir.

Kenar yönetimi sahaici bütünleşmesi üst düzeyde.

Siyah beyazlı futbolcular etle tırnak gibi. Kovanından boşalmış arılar gibi bütünleşiyorlar sahanın her yerinde ve oyunun tamamında. Gordon Milne'nin Beşiktaş'indan sonraki en "Takım gibi" takım bu Beşiktaş.

Sarı lacivertli futbolcular adına üzülüyor insan. Bu kadar geniş ve kaliteli bir kadronun başında böylesine sıradan bir hoca mı olmalıydı, yazık.

Bahse girerim liglerimizde Fenerbahçeli futbolculardan daha çok koşan, efor sarfeden başka bir oyuncu gurubu yoktur. Bu da kaliteli olduğu kadar karakterli kadro anlamına gelir bence.

Ama bir enstrüman ne kadar kaliteli olursa olsun eğer akortsuzsa kakafoniye yol açar sadece. Maalesef tam da bu işte Fenerbahçeli futbolcuların verdiği görüntü ne yazık ki.

Halil Umut Meler küçük bir kaç hata dışında iyi bir yönetim sergiledi bence. En azından gördüğünü çalıyor, eyyam yapmıyor, dilerim böyle devam eder.