Siklet farkı

Fenerbahçe lig ikinciliğini (mucize ötesi bir sürprizler olmadıkça) garantilemiş olarak Malatya deplasmanındaydı dün akşam. Üstelik haftalar önce küme düşmesi kesinleşmiş bir rakiple oynayacaktı. Nitekim Volkan Bayarslan'ın ilk düdüğüyle birlikte rakip kaleyi ablukaya almaya başladı sarı lavivertliler.

İlk yarıda sadece bir gol buldu belki ama en za üç, hatta dört net pozisyonuda harcadı Serdar Dursun ve Novak. Bu da eksik kalmasına rağmen ilk yarının son dakikalarında Malatyaspor'u cesaretlendi ve doğrusunu isterseniz beraberlik, hatta öne geçecek şansları da buldular. Ama çoğunlukla olduğu gibi dün akşam da kalesinde devleşen Altay Bayındır rakibe şans tanımadı.

Şüphesiz ilk yarının bu peryodunda küme düşmesi kesinleşmiş ve eksik kalmış bir takım karşısında oyunun savunma yönünde bu kadar aksamanın, defansif açıdan bocalamanın nedenleri analiz edilmeye muhtaçtır.

Tamam, önemli eksiklere Osayi Samuel'in yokluğu da ulandı. Ferdi Kadıoğlu'nun sol taraftaki performansı sağda oynadığında düşüş gösteriyor, buna da tamam. Genede Fenerbahçe gibi bir takımın böylesi bir rakip karşısında savunma anlayışı bu kadar sos veremez, vermemelidir.

İrfan Can büyük bir yetenek. Ama bazen oyun ve takım disiplini konusundaki gerekli olan ciddiyetten uzaklaşıyor. Attığı goldeki sakinlik yakışıyor ona oysa.

Valencia'nın golünde Tisserant'ın oyunu okuması güzel. Mert Hakan'ın kaşla göz arasında sihirbazca topu rakibin üstünden aşırıp Valencia'yla buluşturması ise çok daha güzeldi.

Bir kişi eksik kalmış rakip karşısında takımı farklı şekilde öndeyken hakemi aldatmak niyetiyle kendisini yere atarak penaltı almaya çalışmasını yakıştıramadım Rossi'ye ve tıpkı bu harekete sarı kart çıkarmamasını Volkan Bayarslan'a yakıştıramadığım gibi.