"Nihayet kazandık"

Zor maçtı. Psikolojik olarak sendelediğimiz bir periyot. Üstelik grupta galibiyetimiz bile yok. Doğal olarak stresli takımımız.

Gerçeğin altını çizmek şart. Ruslar eksik kalana dek bir varlık gösterdiğimiz söylenemez. Mert ve Merih Demiral gibi iki önemli futbolcumuz anlaşamayınca çok basit bir gol yedik.

Yani maçın ilk 20 dakikasına kadar her şey rakip takımın istediği şekilde gelişti.

Doğrusu imdadımıza rakibin eksilmesi kavuştu.

Peki ilk yarıda geriye düştüğümüz yada kötü başladığımız maçta rakibin de eksilmesiyle geri dönüşün baş aktörü kimdi derseniz, kesinlikle Caner ve Cengiz Ünder derim.

Sonra mı? Elbette iki yönlü oyunu hakkıyla oynayan ve üçüncü golümüzün yaratıcısı Ozan Tufan. Aldığı penaltı alın terinin karşılığı ve anasının sütü kadar helaldi bence.

Rusların bulduğu ikinci golü yememiz ise okullarda "Savunma hataları" konulu derslerde okutulsa Türk futbolu önemli bir sorununu çözer bence.

3-1 öne geçtikten sonra da bariz üstünlük kurmak bir yana hop oturup hop kalktık.

Cenk Tosun ve Onay Yokuşlu ısrarı gereksiz.

Vefa önünde saygıyla eğilmesi gereken bir olgudur. Ama şu süreçte realite öncellenmeli.

Her neyse, sonuçta ilk galibiyet ve İlk ikiye girmek şansı ...

Üstelik uzunca yıllar sonra ilk kez kazanıyoruz Rusya karşısında.

Yolu açık olsun, bir hayalin gerçekleşeceğinin müjdesi olsun diliyorum bu galibiyet.