Ne tadı ne tuzu vardı

Maalasef, insanı izlediğine pişman eden bir maç oynandı dün akşam Malatya'da. Resmen "Kötü futbol böyle onanır işte" versiyonuydu dün akşamki oyun.

Kötülerin listesini yapsak sayfa yetmez yani. Ersun Yanal misal, bir hoca bu kadar mı formsuz olur Tanrı aşkına. Moses, 60'lı yıllarda şehirlerarası telefon görüşmelerinde araya ikide bir giren parazit gibi. Niheryalı tam bir konu mankeni gibi sahada dururken, Ersun Yanal tahammül etti, ona bel bağladı.

Max Kruse yok, Fenerbahçe'nin 0/0 40 olan Vedat Muriç de yok ama Sayın Yanal Deniz Türüç dururken gece hayatını futbol oynamaya tecih ettiği ve dolayısıyla oynayamamaktan padlanmış Alper Potuk'u tecih etti takımı oarganize etmek için.

Şüphesiz, bununla da sınırlı değil dün akşamki düşkırıklıklarımız. Mete Kakavan ve arkadaşları baş roldeydi bu konuda bence. Tamam, penaltıyı verdi (ki, bence penaltıydı) ama onun dışında kesinlikle vasatın çok altında bir yönetimin altına imza attılar maçın hakemleri. İlk yarıda taça çıkan topu hipermetrop olanların bile rahatlıkla süzebileceği pozisyonda (burnun dibinde görenedi) oyunu devam ettirdi yan hakem.

Issam Chebake ise sahadaki en kötü niyetli futbolcuydu. Sporculuktan zerre nasibini almamış Faslı futbolcu.

Gerçeği söylemek gerekirse iki takım da maçı kazanacak kadar oynayamadı. İlk yarı da penaltıyla öne geçmek şansını yakalayan ve ama penaltıyı gole dönüştüremeyen taraf Fenerbahçe'ydi belki, ama sarı lacivertlilerin Altay gibi bir kalecisi olmasa ilk 45'te Malatyaspor öne geçebilirdi pekala çünkü daha çok pozisyon bulan taraftı Sergen Yalçın'ın takımı.

Dolayısıyla ne tadı ne tuzu vardı dünkü maçın. Yazık, bu kadar da güzel oyun ve futbola hasret bırakılmazki izleyici.