Korku galip geldi

“Korku Dağları Bekliyor” un versiyonunu izledik dün akşam resmen. Bu kadar mı korkar birbirinden taraflar, bu kadar mı tavan yapar faul yapmak? Futbol dilenciye döndü ama mücadele ve endişe çuvallara sığmadı resmen.

28 ve 34’te Karius kalite sergiledi. Ama 35’te Atiba’nın hatasında doğan pozisyonda Ayev’in dışarı vurduğu top “Cız” seslerini yükseltti sarı lacivertli taraftarların yüreğinden.

Açıkçası Babel’in golüne kadar yaprak kıpırdamadı futbol ve iki takım adına.

Yetenek böylesine önemli işte. 5 hatta 6 kişi arasında topu alışı, kaleye vuruşu birinci sınıftı bence Hollandalı’nın. Ha, golden önce Mehmet Topal’ın hafif bir uyuklaması da var, bu da başka bir gerçek. Bir başka gerçek de golü bulan Beşiktaş olsa da nispeten bir şeyler yapmak isteyen, daha çok çırpınan taraf Fenerbahçe’ydi.

Karius “Ben kaliteli kaleciyim” dedi bence bu maçtaki performansıyla. 71’de Hasan Ali’nin ortası öylesine harikaydı ki, Ayev golü yapmasa ayıp olurdu resmen. Ama gole kadar en az 2 net golü önledi. Hele 74’te Valbuena’nın vuruşunda adeta fotoğraf çektirdi yakışıklı Alman kaleci.

Oyuna denge geldikten sonra iki takım için de geniş alanlar doğdu. Ve iki kalenin önü tehlikeden ötürü mayın tarlasına döndü. Fakat iki takım da (hakkı olanı alarak) başka gol bulamadı ve maç 1-1 sona erdi.

Fenerbahçe’nin iyileri Hasan Ali, Slimani ve Benzia’ydı. Ama Beşiktaş’ın en korkağı da Şenol Güneş’ti bence. Zira bu kadar eksik ve yaralı Fenerbahçe karşısına Adem Ljajiçsiz Beşiktaş’ı çıkarmanın başka da izahı yoktur.