Çok önemli bir galibiyet

Tam 6 maç sonra sahasında net bir skorla 3 puan aldı Fenerbahçe. Maçın ikinci yarısında resmen büyük baskı yedi Alanyaspor’dan, yadırganacak bir durum belki, ama futbolda psikolojinin çoğu zaman önemli bir faktör olduğunu da unutmayalım lütfen. Camia çok zor günlerden geçiyor, teknik direktör gönderilmiş ve tam 6 maçı taraftarınızın önünde bile kaybetmişsiniz. Dolayısıyla 2-0’ı korumak kaygısı otomatik olarak devreye girdi bence ikinci yarıda.

Erwin Koeeman iyi bir sınav veriyor bana göre. Aslında iyi teknik direktörler elindeki kadronun niteliklerini enikonu analiz etmek zorundalar. Bir başka deyişle iyi hocalar başında bulunduğu kadronun özelliklerini yoksayarak “İlle de şunu oynayacaksınız” dayatmasında bulunmaz, herhangi bir şablonda ısrar etmez, hele de o şablon mevcut kadronun nitelik ve kapasitesiyle çelişiyorsa.

Sayın Koeeman ile Phillip Cocu arasındaki en önemli fark burada öne çıkıyor kanımca. Mutlaka farkındasınız, Cocu zamanındaki gibi deli danalar gibi koşmuyor artık Fenerbahçe. Neden, çünkü futbol aklını (Valbuena kartıyla) devreye soktu Sayın Koeeman. Keza Cocu’yla arasındaki en büyük farkı da Reyes yerine Isla’yı tercih etmekle ortaya koydu bana göre.

Frey’in yetenekleri sınırlı. Ama her delği kapayan bir enerjiye sahip İsviçreli. Zaten yeteneği de üst düzeyde olsa ne işi var Türkiye’de, kesinlikle İspanya ve İngiltere’de top koşturur.

Valbuena’yı yeniden övmemin gereği yok, Hem Ayew hem de Frey’in gollerinde aslan payı Fransız yıldızın çünkü. Yani, Galatasaray ve Anderlecht maçlarında olduğu gibi dün akşamki Alanyaspor maçında da başrole çıktı resmen.

Bu arada Fenerbahçe taraftarının tutku ve aşkına da şapka çıkarılır bence. Bu kara günlerde hala 35-40 bine yakın kişi stadı dolduruyorsa, bu taraftara ancak şapka çıkarılır.

Alanyaspor’dan Merih Demiral’ın mest eden performansının altını da çizmek isterim tabii.