Altın değerinde üç puan

Çok zorlu bir deplasmandaydı dün akşam Fenerbahçe. Doğrusu çok da zorlu geçti maç. Gaziantepspor'un gömülü şekilde merkezden başlayarak ördüğü savunma duvarını aşmak için deyim yerindeyse dokuz doğurdu sarı lacivertliler. Özellikle savunmada sağ tarafından hayli zorlandı İsmail Kartal'ın öğrencileri.
Aslında şampiyon olmak istiyorsa Dusan Tadiç ile Edin Dzeko'yu mecbur kalmadıkça aynı anda sahaya sürmemeli Fenerbahçe diye düşünenlerdendir bu satırların yazarı. Ama Sayın İsmail Kartal böyle düşünmüyor veya bu gerçeği kabul etmiyor maalesef.

Dün akşam deyim yerindeyse özellikle Dzeko'nun performansından ötürü eksikti sahada Fenerbahçe. Dzeko 37'e boş kaleye topu gönderemedi. 38'de gereksiz faul yaptı, 40'ta rakip ceza saha içinde ayağındaki topu ne kaleye vurdu ne pasa dönüştürdü ve insanın gözlerine inanamayacağı şekilde avuta attı. Yetmedi, bir de penaltı kaçırdı.
Gaziantep'in ilk yarıda yarattığı tehlikelerin tamamı kendi solundan geldi. Neden? Çünkü, Cengiz Ünder takımının sağ tarafında sadece top ayağına geldiğinde varlık gösterirken, oyunun savunma yönünde gereken katkıyı sunamadı.

Aslına bakarsanız, daha ikinci yarıyla birlikte Cengiz'in yerine İrfan Can Kahveci'yle başlanması daha isabetli olurdu Fenerbahçe adına. Çünkü İrfan Can, oyunun iki yönünde de daha yararlı Cengiz Ünder'e oranla. Nitekim, sarı lacivertli takımın bu zorlu deplasmandan üç puanla dönmesinin iki aktörü var. Bu aktörlerden biri İrfan Can Kahveci'yse öbürü de biri ilk yarıda diğeri de maçın son dakikasında iki kritik kurtarış yapan kaleci Dominik Livakovic'tir kesinlikle.

Hakem Tugay Kaan Numanoğlu bu sezonun genelinde yaptığı gibi çok iyi bir maç yönetti.