Altın değerinde 3 puan!

Fenerbahçe'yi ilk yarıda tanımak, yada oynadığı futbolla şampiyonluk iddiasını bir araya getirmek mümkün değildi. Fred, Djiku ve Baceo'nun olmadığı periyotta sıradanlaşmış deyim yerindeyse. Usta Tadiç bile çok mecalsizdi, hiç katkı sunamadı ilk yarıda. "Melaikeleri de zayıflamış sanki Sırp futbolcunun" demekten alıkoyamadım kendimi. 21'de Ferdi'nin nefis pası çöp haline gelir miydi başka türlü Tadiç yüzünden?
Crespo maalesef oyunun iki yönünde de beklentilerin çok uzağında kaldı. Osayi'nin yerinde oynayan Mert Müldür ne risk aldı, ne adam eksiltmeye yeltendi ilk yarı boyunca. En önemlisi de takımın boyu çok uzadı ne yazıkki. Dolaysıyla, Szymanski ve İrfan Can Kahveci'nin gayretlerine rağmen ilk yarıda skor üretemedi sarı lavivertliler.
Artı 3 ü bitirmeden Fenerbahçe'nin akınını kesen düdüğüyle ne kadar sıradan bir hakem olduğunu bir kez daha kanıtladı Arda Kardeşler. Ki, ikinci yarıda da vasat altı yönetim gösterdi maalesef.

İkinci yarıyla birlikte kalitesi ve misyonuna yakışanı yapmaya başladı Dusan Tadiç. Crespo'nun etkisizliğiyle yükü hepten ağırlaşan İsmail Yüksek'in imdadına da sık sık Ferdi ile Szymanski yetişince Fenerbahçe'nin orta sahası ilk yarıdaki atıl halinden kurtuldu. Böylece takım boyu da kısaldı.

İrfan Can Kahveci ışıldamaya devam ediyor. Tadiç'in attığı ikinci golün aslan payı bence onundu. Szymanski de öyle.

Açıkcası, Karagümrük karşısında ilk yarıda çok zorlandı Fenerbahçe. İkinci yarının son dakikalarında olduğu gibi yani. Dolayısıyla (Djiku, Baceo, Fred ve Osayi Samuel gibi) dört önemli futbolcusundan yoksun olarak oynarken sahadan 3 puanla ayrılması önemliydi sarı lacivertlilerin, hem de geriye düştüğü bir maçta.