Ucuz gollerle...

Takım dağılmadı. Korkusunu ilk maçın ikinci yarısında yenen Eskişehirsporlu futbolcular oyunu kontrol eden taraftı. Diego’nun sağ alt köşeye giden topunda Mandanda topu müthiş çıkardı. Özgüvenden bahsetmişken Veysel kendisine güveni abarttı! 2 kez, hem de birinde arkadaşları ceza alanında 3’e 3’ken sıfırdan kaleye vurmak neyin nesi ki!

Ancak maçın kırılma anı 37. dakikadaydı. Kamara penaltı aramak yerine vursa skorda denge sağlanacaktı. Vurmadı Kamara! Onun düşmesine biz biraz da gönül gözüyle “penaltı” diye fırladık. Hakem doğru değerlendirmeyle, “Oturun, devam” dedi. Hakem haklı, Marsilyalılar ise ustaydı. Kontratakta Valbuena sıfırdan penaltı noktasının arkasına kesti, Gignac iki takım arasındaki kalite farkını belgelercesine topu güzel bir voleyle fileye gönderdi.

Oyun yine dengeliydi. Diego, Tello’nun şahane bir pasında topu iyi kontrol edemediği için golü kaçırdı. Malecki gol olabilecek pozisyonda topu zayıf bir vuruşla Mandanda’ya nişanladı. Bir sonraki atakta Diego kendi filelerine yolladı!

Marsilya 2 gol pozisyonuna girip 3 golle kazandı.

Maç öncesi yazımda, “Elenmek normal, elemek olay” demiştim. Defanstaki üç bireysel hata maçın kaderini belirledi...

Eskişehirspor tempo olarak iyi durumda. Dede’nin önünde Erkan biraz kendine gelir ve fahiş bireysel hatalarla bu denli kolay goller yenmezse ligin en güçlü ekiplerinden birisi olacak...