Galiptir bu yolda...

Muhteşem mücadele Fenerbahçe adına belki galibiyetle sonuçlanmadı, ama mağlup duruma düştükten sonra oyunu çevirmek için gösterilen şehvetli mücadele maratonun sonunda şampiyonluk için en büyük favorinin de kim olduğunu gösterdi. 70. dakikadan sonra yapılan boğucu pres, mütevazı ama yüksek karakterli Diyarbakırspor’u 2 pas yapamaz hale getirdi ve o tempo uzatmanın son saniyesine kadar bitmedi. Beklendiği gibi başlamadı maç. Sivas’ta yedekleri, Bursa önünde başrol oyuncularıyla şov yapan Sarı-Lacivertliler, Semih’le ilk net pozisyonu yakaladığında ilk yarının sonu yaklaşmaktaydı. Dar bütçeli kulüplerde bir nevi mucizeler yaratan Ziya Doğan’ın öğrencileri, mükemmel bir alan savunması yaparken orta sahada Ayman ve Barış alan daraltıyor, sağ bek Adnan’ın önündeki Tjikuzu, Basem Abbas’ın önündeki Celalettin sağ ve sol kanatları iyi kapatıp Özer ve Gökhan Gönül ile Andre ve Mehmet Topuz’u bunaltıyordu. Fenerbahçe’nin ilk yarıdaki şansı Bebbe’nin mucizevi şutunun direkten dönmesi ile hakem Koray Gencerler’in Bebbe’yi düşüren Bilica’ya son adam muamelesi yapıp kızartmamasıydı. Diyarbakırspor’un mükemmel savunması ilk yarıda Fenerbahçe’yi sıradanlaştırırken, 40 ve 45’te Semih’in yakaladığı pozisyonlar Fenerbahçe’nin forse ettiğinde çok sayıda pozisyon yakalayacağını da gösteriyordu.

Fenerbahçe’nin ikinci yarıdaki baskısı da etkili olmaktan uzak kalırken, Volkan, Tazemeta’nın bir şutunu muhteşem kurtarıyor, fakat Ayman’ın olağanüstü güzel vuruşunda çaresiz kalıyordu. Özer’in sakatlandığı, Topuz’un geldiğinden beri en etkili oyununu oynadığı gece, en etkisiz elemanlardan biri olan Andre’nin kafasıyla berabere bitse de, iki takımın kayıp 2 puanlar için anlatacağı çok öykü var! Yalnız bu coşku sinirle değil, akılla desteklenmeli...