Aydınus değil Daum

Daha maç başladığında Fenerbahçeliler’in şampiyonluk için neye ihtiyacı olduklarının farkında olmadığını gördük. “Lütfen” oynuyor gibiydiler. Takımda, Emre ve Gökhan Gönül hariç vasatın üstüne çıkan tek futbolcu yoktu. Belediyespor rahatça ayağa pas yaparken Fenerbahçeliler rakiplerini “gözle” takip ediyordu. İskender’in golü Sarı-Lacivertlileri uyandırır diye düşündük ki, Fenerbahçe topa sahip olsa da hücum edemiyordu. Tek güzel atak yaptılar, onda da Deniz’in ağlara giden şutunda Dos Santos çok lazımmış gibi Hasagiç’in burnunun dibindeydi, gol verilmedi. İkinci yarı yapılan değişiklikler Fenerbahçe’yi topun sahibi yaptı, Alex Gökhan’ın mükemmel ortasında şahane bir de gol attı. Ama şanssızlık, ama disiplinsizlik, ama korku, ama umursamazlık Sarı-Lacivertliler’in peşini bırakmadı. Fırat Aydınus, Alex’in kanada giden pasında toptan kaçamadı, hakemden dönen top o dakika içinde Alex’in kırmızı kartıyla sonuçlandı.

Pazarlık yaparken “büyük futbolcu” gibi davrananlar en azından mütevazı bütçelerle oluşturulan rakipleri kadar mücadele etmeleri gerektiğini hatırlamalılar. Mücadele yoksa, yenilgiye “oynayarak” isyan etmek yoksa başarı da yok! Bütün avantajını yitiren Fenerbahçeli futbolcular gerçeklere gözlerini kapatıp hakem hatalarına sığınmamalı... Manisaspor, Diyarbakırspor, 6 puana mal olan Bursaspor maçlarından sonra, Belediye önünde de son 10 dakikada gol yeniyorsa bir profesyonel de bu durumdan sonuç çıkartır! Barbosa ve Vinicius defansta, Serhat ile Efe ortada, İskender İle Tevfik önde rakiplerinden iyiydi. Abdullah Avcı ise Daum’la kıyaslanamaz! Fırat Aydınus, Christian’ın yaptığı gaddarca faule ve son adamken Guiza’yı düşüren Ekrem’e kırmızı kart göstermeyerek ciddi hatalar yaptı.