Avcı'nın takımı ve Yalçın

Beşiktaş galibiyetinden sonra kadro kalitesi ve moral açıdan zirveye çıktığını düşündüğümüz, şampiyonlukta iddialı olabileceğini söylediğimiz Trabzonspor’un bu denli dağılabileceğini aklımın ucundan dahi geçirmezdim. Abdullah Avcı, mutevazı bir bütçeyle, “doğru kurduğu” kadrosuyla, diğer kulüp yönetimlerine 1.5 yıldır ders verir gibi futbol oynatıyor.

Dersin birincisi şu: Önce hocanı seçeceksin, sonra güvendiğin teknik adamınla kadro planlamasını birlikte yapacaksın. Sonra işi de hocana bırakacaksın...

Başakşehirli futbolcuların ezberledikleri bir oyun planı ve oyun disiplini vardı, Trabzonspor’da yoktu! Üstelik bir de geçtiğimiz senelerde maç kurtarmasına alışık olduğumuz Onur, bu seneki felaket hatıralarına bir yenisini ekleyerek başladı maça Golü atan Yalçın’a da bir parantez açmak lazım.

Bonservisi elindeyken, Beşiktaş’la anla∫mı∫ken yurt dı∫ı kampında yeni takımıyla bulu∫amadan ülkeye gönderilmi∫ti. Beşiktaş hala stoper arıyor, Trabzonspor’da da Douglas ile Aykut oynuyor! Yalçın bir de Yusuf’un ∫ahane pasında topa son anda dokunarak Cardozo’nun bir golüne mani oldu. Türk futbolcuları küçümseyip, ne ereceği belli olmayan yabancıları övmekten vazgeçme zamanımız geldi!

Bütünlük ve plan yok

Maça dönünce Başakşehir öne geçmesine rağmen skoru korumayı hiç düşünmedi, takımın boyunu uzatmadı, orta sahada Badji ve Mahmut’la bariz üstünlük sağladı. Visca ve Doka önde iyi işler yaparken, rakiplerini de kendi ceza alanlarına kadar kovaladı. Trabzonspor’da biraz Aykut, biraz Cardozo, biraz Okay ve sonradan oyuna giren Yusuf dışında iyi oynayan yoktu. Takım bütünlüğü ve plandan bahsetmek de mümkün değil! Futbol, şüphesiz dünyanın en eğlenceli oyunlarından biri... Profesyonellik deseniz, “Trabzonsporlu futbolcuları” i∫lerini ciddiyetle yapan futbolcular olarak tarif etmek imkansız. Eğlence deseniz, sahada futbol oynamaktan mutlu tek Trabzonlu yok! Kulübeden bahsetmeye de gerek yok. Fırat Aydınus verdiği penaltı dı∫ında mükemmel maç yönetti.