At, ama atlama Burak!

Şampiyonlar Ligi’nde dünyanın en değerli futbolcuları Messi kadar, Ronaldo kadar gol atmış bir futbolcudan bahsediyoruz. Diliyoruz ki, Braga maçında da, sonraki maçlarda da atmaya devam eder, ama atlamaktan vazgeçer. Hatırlayalım ilk Manchester maçını... 7. dakikada Carrick, Muslera’nın faulüne rağmen düşmedi, golünü attı. Düşseydi Muslera atılacak, penaltı karşılayacak olan Galatasaray 83 dakika bir kişi eksik oynayacaktı. Bırakmadı kendisini yere, çoğunluk “aptal” demiş bile olabilir, ama ben “adammış” dedim. Rövanşta Burak skor 1-0’ken onlarca kez yaptığı hatayı bir kez daha yaptı. Kendisine faul yapılmayan bir harekette, kamyon çarpmış gibi kendini yere attı. Hakem sarı kartıyla gelirken de, gerçekten hem pişman, hem de mahcuptu... Mahcubiyet duygusunu hala muhafaza eden futbolcumuz şanslıydı da. Düşünsenize hakem hatalı bir penaltı çalsaydı, dünyanın tamamı gol krallığı istatistiklerinde zirvede olan Türk futbolcusunun nasıl penaltı aldığını görecek, karakteri hakkında da yorum yapacaktı. Mahalledeki çocuklar eskilerde Metin Oktay olurdu, şimdi mahalle maçlarında “Burak” ismini alıyor, onun gibi olmanın hayalini kuruyorlar. Bu gerekçeyle bile her haliyle örnek olmak zorunda. Artık atlamamalı... İleride, “Büyük golcüydü ama penaltı almak için çok hile yapardı” diye anılmamalı... Spora dair erdemli davranışları toplumsallaştıracak kişiler vitrinin en önündeki futbolculardır. Kazanmak için her şey mübah, endüstriyel futbolun gerçeği de hile değildir... Burak’tan kendisinin yapamayacağı bir şey istemiyoruz ki...