Alex'le bir daha

Bu kez ise puan ve futbol maçı değil, kazanıp taraftarın ağzına bir parmak bal çalma maçıydı. Emre’siz, enerjisiz ve sanki hedefsiz Fenerbahçe karşısında kötü oynadılar uzun süre. Ancak iyi kapandılar. Selçuk ve Cristian’ın 3. bölgeye gelmemesi, Kocaman’ın sol kanatta Fenerbahçe’ye akıcılık kazandıran Dia ve Stoch’u kulübede bekletmesi Sarı-Kırmızılılar’ın ekmeğine yağ sürdü. Galatasaray 3 pas yapamayıp tehlike yaratamazken, Andre Santos’un can dostu Kazım’la cilveleşmesi, skoru da, oyunu da Galatasaray’a çevirdi. Kazım bu sezonun Galatasaray açısından en değerli golünü atarken Fenerbahçe’nin ilk yarıdaki tek etkili posiyonunda Zapata’nın Özer’in şutunu kurtarışı mükemmeldi. Galatasaray Kazım’la, Cana ve Stancu ile maçı kopartacak pozisyonları kullanamayınca, Hagi de skoru koruyup, oyunu soğutacak hamleyi yapmayınca Galatasaray kazanabileceği maçı kaybetti. Kewell ve Arda hamleleri futbolseverler açısından güzel, skor açısından kötü sonuç doğurdu. Fenerbahçe kötü oynadığı maçta önce beraberliği yakaladı. Çünkü büyük bir ustası ve büyük bir golcüsü vardı. 75. dakikada Semih, Alex’in pasında Hakan, Servet ve Gökhan’ın mihmandarlığında skoru yaptığında, Fenerbahçeliler galibiyetten emindi. Şampiyonluk açısından en hayati 3 puanlardan birine imza atmak Gökhan’ın olağanüstü güzel ortasına aynı güzellikte kafa şutu atan Alex’ten geldi ki, yakıştı! Hagi öndekileri değiştirip fark ararken, Kocaman golden hemen sonra Alex’in yerine Bekir’i alıp maçı noktaladı. Sanmıyorum ki kimse Kocaman’ı ayıpladı. Bazı maçları kazanmak için geride bir fazla oynamak iyidir. Fenerbahçe’de önemli bir fırsat harcayan Özer ve Gökhan, Galatasaray’da Yekta ve kısa süre oyunda kalsa da Arda mükemmel oynadılar. Alex ise yine bir şey oynamadı, sihirini yaptı, maçı noktaladı. Hatta neredeyse sezonu noktaladı...