Acemilik

2-0’dan maçı 2-2’ye getirmek Eskişehirspor’un oyun disiplini, vazgeçmemesiyle de açıklanabilir. Acemilikle de... Ben acemilik demeyi tercih ediyorum. Birincisi, Necip’in yaptırdığı penaltı. Necip’in, sırtı dönük Diego’ya yaptığı gereksiz faul, hem skorun bir azalmasına neden oldu, hem Eskişehirsporlular’ın iştahlanmasına, hem de Beşiktaşlı futbolcuların gerilmesine... Almeida’nın maçı bitirmek amacıyla topu oyalaması belki alkış aldı ama Eskişehirspor’un 2’inci golü, Portekizli’nin o pozisyonda topu rakip oyunculara vermesiyle başladı. 10 numaralık bir kontraataktı. Eskişehirsporlu futbolcuların da hakkını teslim etmek lazım. Siyah-Beyazlılar’da Fernandes’in yokluğunun büyük sıkıntı yaşatacağı düşünülse de Oğuzhan, Eskişehirspor maçında onu hiç aratmadı. Almeida’ya verdiği gollük pas ve Portekizli’nin vuruşu harikaydı. İbrahim Toraman ve Sivok’un uzun süre iyi oynaması dikkatlerden kaçmadı. Beşiktaş’ın temel problemi savunmanın sol kanadında ve ileride topu saklamakta. Olcay, Almeida, Hilbert yakaladıkları pozisyonları gole çevirebilseler, uzun zamandır ilk kez iyi savunma yapan Beşiktaş’ın takım savunması böyle göze batmayacaktı ama 8 dakikada

2-0’lık galibiyeti koruyamazsanız, eleştiriyi de alacaksınız. Eskişehirspor maçın başından sonuna kadar topa hakimdi ama pozisyon üretmekte çok yetersizdi. Atak sonlandırma konusunda en verimsiz 90 dakikalarından birini geçirdi. Alper’in olmadığı bir gecede, tranfserin gözdelerinden Veysel’in kulübede oturtulması Yanal’ın arzu ettiği takım derinliğine kavuştunuğunu gösterir bir tasarruftu. İlk golde Servet’in hatası, Holosko’nun işini kolaylaştırdı. Tello ve Necati çok iyi oynadı. Maçın kader adamı Diego’ydu. Penaltıyı o yaptırdı, Nuhiu’yu golün pasını o attı. Savunmanın göbeğine muhakkak oynayacak bir stoper transferi şart. Hakem Barış Şimşek, 45’inci dakikanın son saniyesinde Eskişehirspor gollük bir atak yaparken, devreyi 1 saniye uzatmadan bitirerek hem ayıp etti, hem de maçın kaderine etki...