Zarar bir gece

Almanya’nın, İspanya’ya bir sayıyla yenilmesi sonrası bizim maçın, bizim açımızdan bir anlamı kalmamıştı. Kazansak da, kaybetsek de dördüncü olacaktık. Rakibimiz de Fransa olacaktı. Ergin Ataman, prestij için kazanmaya oynadı. Kazanmasına kazandık ama neresinden bakarsanız bakın, tamamen zarar bir gece geçirdik. İzlanda gibi bir takımdan normal sürede 91 sayı yiyip, maçı uzatmaya taşıdık. Zaten dar bir rotasyonla oynuyoruz, ikinci tura doğru dürüst bir gün bile dinlenmeden çıkacağız, bari Kartal, Furkan gibi gençler oynasaydı, en azından, ‘Tecrübe kazandılar, galibiyetin bir önemi yoktu’ derdik. Hem mental hem de fiziksel olarak çok yıprandık dün gece. Bir de, İtalya karşısında Ergin Ataman’ın taktik faul kararını övmüştük. Dün İzlanda yağmur gibi üçlük atıyor, fırsat bulurlarsa yüzde 90 sokacaklar, son hücumda niye faul yapmadık anlamadım. İnanılır gibi değildi. Nitekim son saniye üçlüğü ile zaten geç maç, çok daha geç bitti.

Turnuvada, hazırlık maçlarından bambaşka bir karaktere büründük. Rakipleri 60’lı sayılarda tutarken, burada İzlanda’dan bile 91 yedik.

Sonuçta kazandık ve hedeflediğimiz galibiyet sayısına ulaştık. Biraz da şans olacak. ‘Ölüm Grubu’nda 5 maçın üçünü kazanıyoruz, çaprazdan, evsahibi ve son Avrupa Şampiyonu Fransa ile eşleşiyoruz. Bu
kadar da olmaz. 3. olsak, yarı finali bile görebilirdik, şimdi eve dönme ihtimalimiz daha yüksek. Berlin seçimi hiç işimize gelmedi. Hem beklediğimiz taraftar üstünlüğüne ulaşamadık hem çok yıprandık hem o kadar maç kazanmamıza rağmen ikinci turda en büyük favori ile eşleştik.