Mourinho galiba gitmiş!

Rakip küme düşmüş, hedefsiz bir takım. İşte o takım Fenerbahçe’ye futbol dersi verdi. Maçtan önce, ‘Fenerbahçe bu 90 dakikayı idman havasında oynar ve rahat kazanır’ diyorsun. Mourinho’nun 11’ni konuşmaya gerek yok. Seneye kadroda olmayacaklar sahada, seneye kadroda olacaklar kulübede. İrfan Can Kahveci, İsmail Yüksek, Yusuf Akçiçek niye yoklar? Bu Mourinho ile yol almak çok zor. Maç mı? Düşünün ilk 15 dakikada Fenerbahçe takımı 5 defa ofsayta düşüyor. Oyun belli. Kostiç, Tadiç soldan, Oğuz sağdan ortalayacak, Dzeko ve En-Nesyri kafa veya şut ile gol atacak. Bu arada Talisca da bu düzende zor sahneye çıkar.

Temposuz ve 10 kişi

Rakibin kaptırdığı top olmasa Fenerbahçe golü de zor bulacaktı. Devre biterken Mert Müldür son adam diye kırmızı gördü, şaşırdık. Skriniar ceza sahasında Burak Yılmaz’ı düşürdü, hakem penaltıyı es geçince yine şaşırdık. Devre 1-1 bitti. Takım temposuz ve 10 kişi. Bir teknik adam takımına el atmaz mı? Ne gezer. Sonra piyangodan (!) çıkan kaleci Ertuğrul’un büyük hatası ile ev sahibi öne geçti. Ardından takımın en kötülerinden Skriniar (transferi düşünülmeli) bir penaltı yaptırdı, fark 2’ye çıktı. Sonra Mourinho uyandı sırayla Szymanski, İrfan Can, Osayi, İsmail Yüksek ve Cenk Tosun’u oyuna aldı.

Sonuç skandal

Skriniar sahneye çıkıp bir gol daha yedirince Fenerbahçe küme düşen Hatayspor’dan fark yedi. Sonuç skandal. Bu sonuçtan Mourinho ve Sarı-Lacivertli futbolcuların utanmaları gerek. Utanırlar mı? Hiç sanmam. Bu maçta şunu gördüm. Vücut dili, sahaya sürdüğü 11 ve oynattığı futbola bakınca Mourinho galiba gitmiş (!) diyorum. Yanılıyor muyum?