Bir varmış bir yokmuş

Düşünün en zor deplasmanda rakibinizin ilk 11’de oynayan banko 4- 5 futbolcusu yok. Sizin de eksikleriniz çok ama, geniş kadronuz var. İsmail Kartal maça 4’lü defans ile başlıyor. Takım 4-2-3-1 dizilişi ile sahada. İlk 45 dakika Crespo-Zajc uyumu ve mücadelesi mükemmel. İrfan Can, Osayi ve Valencia oyunu dikine oynayıp pozisyon yaratıyorlar. Serdar Dursun rakip defansı oyalıyor. İyi oynarken, Zajc ile golü de buluyorsun. Rakip dağınık, Rıza hocanın hamle yapacak doğru dürüst oyuncusu bile yok. Üstün oyunla soyunma odasına önde gidiyorsun.

Altay maçı kandırmış...

Devre arası maçın döneceğine inananlar fazla değil. Sonrası mı? İkinci yarı sahada tam anlamıyla “Şaşırmış” bir Fenerbahçe var. Geriye yaslanan, pas yüzdesi düşük, atağa kalkamayan, takım, rakibini de cesaretlendirdi. Oyunu rakip alana yığan, tempoyu arttıran ev sahibi sonunda Henrique’nin füzesiyle skora dengeyi getirdi. Beraberlik Rıza Çalımbay için galibiyet kadar önemliydi.

Fenerbahçe mi? Altay maçı onları bir defa daha kandırmıştı. Maçtan önce onlara, “Var mısın, yok musun?” demiştik. Gördük ki, “Bir varmış, bir yokmuş”.