Kazanma alışkanlığı

Beşiktaş. Ankaragücü’nün önde başlayan yakın ve temaslı savunmasını aşmakta çok zorlandı maçın ilk yarısında. Bu tip maçlarda presi kırabilmek top gelmeden düşünmek, çabuk hareket etmek ve sabırdan geçer ama Beşiktaş işin bu kısmında vasat kaldı. Ankaragücü ise özellikle savunma arkası boşlukları Emre Güral ve Lobzhanidze üzerinden fırsata çevirmeyi başardı ancak finali yapmakta beceriksiz davrandıkları için net pozisyonlardan gol çıkaramadılar. İkinci yarıda da görüntü pek değişmedi. Ankaragücü mücadeleye dökerek oynadığı oyuna Beşiktaş’ı da uydurmayı başardı. Başaramadığı şey ise Beşiktaş’ın orta kalitesi yüksek Ghezzal’ının kestiği duran topta savunmasında Vida’ya engel olamayışıydı. Bu gol Beşiktaş’ın kazanma alışkanlığı kazanmış olmasının en büyük göstergesiydi. Oyun kalitesi olarak çok tatmin edici bir oyun olmasa da bu maç trafiğinde oyun kalitesi aramak biraz haksızlık olabilir.

Gecenin sorusu

Welinton-Vida en doğru ikili mi ? Welinton Beşiktaş’a geldiğinden beri en iyi maçını oynadı. Vida ise sezon başı yaşadığı sıkıntılı günleri atlatmış gözüküyor. Beşiktaş için kalite anlamında en kaliteli stoper tandemi Vida-Welinton olabilir.

Maçın starı

Ghezzal her maçı takımına kazandırabilecek fırsatları arkadaşlarının önüne koyuyor. Akan oyunda ya da duran topta farketmeksizin yeteneği ile Beşiktaş’ın en özel oyuncusu. Ankara’da da bu fırsatı değerlendiren futbola geri döndüğünün sinyallerini veren Vida oldu.

Maçın olayı

Sergen Yalçın’ın bir sonraki maçı düşünerek yaptığı hamleler, tüm oyuncularından faydalanması ve Beşiktaş’ın her maç daha fazla güçlenen oyunu maçın olayıydı.

Kısa mesaj

Ankaragücü oynadığı oyun, yakaladığı pozisyonlar ve mücadelesiyle 1 puanı hak etmişti ancak futbol aynı zamanda bitiricilik isteyen de bir oyun.