Final neden olmasın?

Fenerbahçe en kısa yoldan rakip kaleye gitmeye çalışan, taçlar dahil her tür duran toptan etkili olmaya çalışan Union’a karşı hem tempo olarak karşılık verdi hem çabuk savunmaya geçerek pozisyon vermedi hem de duran toptan Batshuayi ile golü yaptı. Savunmada Djiku ve Çağlar, sakatlanınca Oosterwolde, ortada Tadiç, İsmail Yüksek ve önde Batshuayi ilk yarıda oyunu rakibine bırakmayan Fenerbahçe’de top ayağına geldiğinde nefes aldıran oyunculardı. İlk yarı bittiğinde Fenerbahçe için tek negatiflik Çağlar’ın sakatlanması oldu. 2. yarıya Union hızlı başlamak istese de Fenerbahçe’nin iki ismi adeta bir cengaver gibi oynadıkları gece de buna izin vermediler. Djiku ve İsmail Fenerbahçe’nin sigortası oldular. Hücumda Tadiç ve Ferdi ile yakalanan fırsatlar kolay harcandı.

Aynı ciddiyetle devam ederse…

Union ne akan oyundan ne de duran toplardan ki uzun bir takım olmasına rağmen net fırsat olamadılar. Oosterwolde, Dzeko pasında takımını rahatlattı. Son dakikalarda penaltıdan skoru belirleyen Tadic, tur kapılarını sonuna kadar araladı. Fenerbahçe deplasmanda olmasına rağmen maçı her saniyesini ciddiyeti elden bırakmadan aynı zamanda da soğukkanlı şekilde oynayarak kazanmayı başardı. Şöyle bir bakınca 3 maç daha bu ciddiyetle oynarsa Atina’daki finale adını yazdırmaması için hiçbir sebep yok Fenerbahçe’nin.