Tur atlamak hoş gerisi boş

Amatör bir maç gibi gelen görüntüler ve sahadaki futbolcuların seslerini dinleme mecruburiyetinde kalmak ekrandaki insanları futboldan soğutuyor bize göre... Lazio’nun seyircisiz oynaması Fenerbahçe için avantaj olabilir. Ama biz futbol oyununun evrensel kavramını yorumlamak istedik sadece.

Oyuna gelince; Fenerbahçe’nin defansa dayalı bir futbol mantığını sahaya sürmesi, hem çok doğru hem de çok doğaldır... Çok adamlı savunma, çabuk düşünüp çabuk oynama titizliği, ne pahasına olursa olsun Laziolu ayakların hücuma çıkışlarını engelleme ve paslaşma düzenlerini bozma planları başarılı bir üslupla yol alıyordu Roma’da... Gol atmak zorunda olan Lazio hayli de telaşlı çıkışlarla ev sahibi olma dengelerinden uzaklaştıkça İtalyanların bu hali Sarı-Lacivertli takımın çok da işine yarıyordu doğrusu.

60. dakikaya kadar oyunu yukarıdaki yarışma mantığıyla sürdüren Fenerbahçe, defans bloğunda ilk açığını veriyor ve yan ortaya kafayı yapıştıran Lulic’in vuruşu Volkan’ın hayretlerle karşılanan bakışları arasında ağlara takılıyordu. Bu golde savunma, Lulic’in sinsice bloğun arkasına sızmasına nedense çaresiz kalıyordu Fenerbahçe’de... Kuyt, tehlikeyi sezip Lulic’e yapışmasına rağmen ‘bedeli ne olursa olsun’ bu pozisyonu bozamıyordu. Bütün bunlar futbol oyununun içinde her zaman var olan ‘acabalar’dan bazılarıydı. Ancak Salih’in girişiyle top kontrolünü iyice eline alan Fenerbahçe, Caner’in enfes golüyle ‘yola devam’ vizesini alıp dört takımın arasındaki yerini garantiliyordu. Kısacası tur atlamak pek hoştu, gerisi de boştu, Fenerbahçe için Roma’da.