KARAKARTAL…

(Olmpiakos maçı var Perşembeye. Analizler hikaye. Planlar. Düzenlemeler. Bu işi yapıyor Şenol hocam. Ama çok iş düşüyor 12. Adama. O zaman haydi maça maça maça..)
Bu maçlarda tarafım, taraftarım kalbim farklı renkler için atsa da Perşembe Beşiktaşlıyım.
Bir şarkı yarınlara,
Bir Melodi,
Bir Türkü,
Bir Senfoni.
Bir umut sonrasına,
Dillere, sözcük gibi,
Kulaklara ses,
Sessiz adımları koştururcasına.
Bir sevgi geleceğe,
Yeni başlayan bir aşkcasına,
Evlada sarılırcasına,
Anneyi, Babayı kucaklarcasına.
Bir başlangıç,
Yeniden doğana,
İlk merhabaya,
Sevgiliye dokunuşa.
Bir hayat.
Hiç o olmadan yaşanmamışçasına.
Eksik kalmış yanımda,
Aradığımı bulmanın coşkusunda.
Şimdi yeni bir marş yükselecek Arena’dan
Sallayacak yürekleri
Hissettirecek kalplerde,
Yeni zaferlerin ışığı, hüzün varsa dayanağı olacak.
Yağmurda ıslanmayacak.
Karda üşümeyecek,
Güneşte erimeyecek.
Bir yükselecek bir daha inmeyecek.
Bir haykıracak bir daha susmayacak.
Her dudakta hayat bulup,
Her kalpte yer edinecek.
Tribünleri sallayarak, İstanbul’a selam duracak.
Türkiye olacak, Dünya’ya haykıracak.
Bugünden yarına..
Yarından Bugüne.
Dünden daha düne.
Oğuzhan’dan, Baba Hakkı’ya..
Ahmet Dursun’dan hiç gitmeyecek Süleyman Seba’ya.
Biraz Sergen’e, biraz Metin’e
Ali ile Feyyaz’ın gol sevincine.
Demba Ba melodisine, Abubakar’ın yazılmamış şiirine.
Taraf olmayandan olana,
Çarşıdan, Ultra’ya..
Sevgiden yolu geçen,
Öfkeye geçit vermeyene.
Kaleminden dökülen bu adamın Beşiktaş’lı yavrusuna…
Farklı renkleri sevsek de hep tek bir uğur için yaşanan mücadelemize.
Avrupa’da Kartalın yeni zaferlerine…
Tek vücut olup haykırmak dileği ile.
Maç yazısı bekleme diye.
Maç git haykır sesini tüm her yere.
Fark etmez renkler önemsiz her şey.
Türkiye için koşuyor sahada her nefer.
O zaman maç yazısı böyle olsun bu kez.
Haykırsın Türkiye’nin gelecek puanları için herkes…
BEŞİKTAŞ..BEŞİKTAŞ..BEŞİKTAŞ…
YAZ TARİHİ OKUYALIM…