DUA İLE GÜLE GÜLE…

Tam 30 yıl olmuş,
Yerel kanalda başlayan maceramdan bugüne,
1994 yılında prufları alıp maçları anlatırken,
İnternet yokken,
Gazeteci abilerim sayesinde maç kadrolarına ulaşırken tanıdım ben onu,
Hürriyette,
Spor gazetesinde,
Esat abiler ile otururken, bugün yıkılan Hürriyet binasının bodrum katında kafeteryada
Beyefendiliğin kitabını yazdı,
Her davranışı ile,
Bu yetti, bu bile bizi bugünlere taşıyan bakışımıza etkidi
Ve benim için çok değerli ki bir spor adamı kaybedildi;

KARTALLAR ÖLÜR MÜ?
OLMAZ ÖYLE ŞEY DEDİ ADAM...
RAHATSIZLANINCA GÖZLERİ GÖRMEYİP KANATLARI YIPRANINCA
KOŞARLAR BİR DAĞ KOVUĞUNA
UÇMAK İÇİN ESKİYEN KANATLARINI YOLARLAR
TAM ZAMANI DEYİ GÖZLERİNDE PERDEYİ SIYIRIRLAR GAGALARI İLE SONRA....
GÖZLERİ BİR SÜRE GÖRMEZ OLUR,
ÖLMEMEK İÇİN SÖKTÜKLERİ PENÇELERİNİN ACISI İLE AÇ KALIRLAR
ZAMAN GEÇER GÖZLER YERİNİ BULUR PENCELER ÇIKAR
EN SON KANATLAR BÜYÜR VE KARTAL BİR 40 YIL DAHA UÇAR...
KORKUT GÖZE ÖLMEDİ, ÖLÜMSÜZLÜĞÜN DİYARINA KANATLANDI RAHMET İLE...
DUA İLE.