Tesbih çeke çeke

Bu ülkede herkes bekliyor. İstanbul’daki bizler yıllardır metro bekliyoruz. Muhalefetler, iktidar bir pot kırsın, hata yapsın da yüklenelim diye bekliyor. Kurum ve kuruluşlar, gerekeni ancak felaketler olduktan sonra yapıyorlar. Su aramak için suyun bitmesini bekliyorlar.
Başarılı sporcularla uğraşmak için başarılı olmalarını bekliyorlar. Futbolu yönetenler önlem almak için birinin canından olmasını bekliyorlar (herhalde!)Kulüpler kirli düzene cephe almak için kayrılmadıkları günleri ya da ortaya atılan ‘naklen parayı’ bekliyorlar. İşsiz Türk teknik direktörler, LigTV ekranlarında gelecekte oturmaları muhtemel koltukta ikamet eden meslektaşlarını güzel güzel eleştirip bekliyorlar.
Yabancı ve milli maçları televizyonda naklen yorumlayanlar, kafayı taktıklarına (mesela Zico, Anelka, Ancelotti) iğne batırmak için doğacak fırsatları kollayarak bekliyorlar. Tribünler kafayı taktıkları futbolcu hata yapsın da küfür edeyim, yuhalayım diye bekliyor. Herkes hakemlere ve başta Zico olmak üzere teknik direktörlere saldırmak için bekliyor. Hakemler ‘Buraların kralı benim. Zidane, Kaka tanımam’ mesajını şöhretli yabancı futbolcuya kartı çakarak vermek için bekliyor. Kendi gücünle ve becerinle yükseldikçe diğerleri seni aşağı çekmek için bekliyor.
Yani tüm Türkiye bir şeyler yapmak için başkalarının açık vermesini ve ucunun kendisine dokunmasını beklerken, spor medyası Avrupa’daki Fenerbahçe’yi, Galatasaray’ı, Beşiktaş’ı yorumlamak için ikinci, üçüncü, dördüncü maçı beklese ne olur. Ligde 2 maç bekleyememeleri bunu değiştirir mi? Ya da yıldızlaştırdıkları Ertuğrul Sağlam’ı iki maçla çürüğe çıkarmak için sadece 2 maç beklemiş olmaları?
O yüzden İnter maçı yorumlarından Zico kelimesini kullanıp israf etmenin anlamı yok. Ya da herhangi bir Fenerbahçe başarısında herhangi bir teknik direktörün ismini kullanmanın. Bekleyelim, alışkınız nasılsa. Ben de medyanın gerçekten futbol konuşacağı günleri bekliyorum. Güdümlü füze olmayacağı, kendisini geliştireceği günleri.