Arama

Popüler aramalar

Teknenin öbür tarafı

Abone OlGoogle News
Haberin Devamı

Arjantin gençler kategorisinde neredeyse rakipsiz. Unutulmaz 11’ler kazıyorlar hafızalarımıza. Yaşından büyük duruş ve takım oyunu zekası sergiliyorlar. Tamamen farklı kadrolarla. Ama ya A milli takım? Son dönemlerdeki en ne yaptığını bilen, iyi işleyen ve herkesin eşit çalıştığı takım yine Brezilya’ya farklı mağlup olup, yine final kaybetti. Favori olmak, hemen yüklenip işi bitirmek düşüncesi disiplinlerini, saha içi bağlantılarını koparttı. Önceki maçlardaki gibi oynamayı unuttular. Yaşla büyüyen egoları kontrol etmek kolay değil. Genç takım teknik direktörlerinin hakimiyeti bu yüzden fazla.Arjantin aynı zamanda defansif orta saha mevkisinin en istikrarlı üreticilerinden biri. Redondo, Mascherano, Gago ve şimdi de Banega. Ve daha ofansif Cambiasso. Ama bu güç finalde yetmedi (şimdilik). Kendi sertliklerini Brezilya’dan gördüler. Ve dünya futbolunda ön plana çıkan 2. mevkideki futbolcular fark yarattı: Bekler. Hücum etmeyi daha iyi becerebilen, daha hızlı, gelişigüzel yapmayan teknik bekler. Arjantin, 1990 sonrası yeşeren hep kaybetme psikolojisi ve kanat farkına mahkum oldu. Küçük Latin Fenerbahçe de kadro değişiklikleriyle kanat ikililerinde yeni döneme başlıyor. Solda uzun çabalarla Tuncay ve Ümit istikrarı yakalanmıştı, sağda ise ne Daum ne Zico birçok isim denemelerine rağmen istedikleri etkinliği elde edebilmişti. İleri çıkanın yerini dolduracak ve görev paylaşacak ekibi kuramadılar. Avrupa’da bu bölgeyi savunamamanın sıkıntıları, birçok maçta belirleyici oldu. Yeni sezonda sola doğru yan yatan tekneyi düzleştirebilecekler gibi görünüyorlar.Fenerbahçe 4 yıl önce ümit milli takımın en iyi isimlerini kadrosuna katmıştı. O dönemin bittiğini düşünürken şimdi yeni isimleri getirdiler. 4 yıl önceki kadroda Daum pek çok futbolcuya çok yönlü oynamayı öğretmek zorunda kalmıştı. Ama bu sefer neredeyse kadronun tamamı, özellikle yeni gelen isimler her yerde görev yapabilecek vasıftalar. Büyük avantaj. Uyum ne olur, yeni gelenler kalitesini ne kadar gösterir bilinmez. Ancak bazı futbolcular olmadan da oynayabilme genişliği arttı. Stoper ve forvet tartışmalarını bir yana bırakırsak daha dengeli ve değişik saha içi kurgularını yapabilecek kadro kurmak üzereler. Zico üzerine tereddütler bitmez. Onun şampiyon ruhu ve yaşadığı herşeyi hazmetmiş olmasının getirdiği saygınlık uyandıran kimliği, eksik noktaları kapatabilecek koz. Onun futbolcuya fazla insiyatif tanıyan ve pozitif futbola odaklanmış kafa yapısına cevap verebilecek dinamik ekibi var. Ne kadarı sahaya yansıyacak ve ne kadar iyi bir sentez yaratabilecekler, merakla bekliyoruz.