Mazide kalanlara

Fenerbahçe, 2 sezon önce Şampiyonlar Ligi’nde, evinde Schalke’ye karşı iki kere yenik düştüğü maçı çevirip beraberliği sağladığında kimseyi memnun edememişti. Sağanak yağmur altında, 2-0 öne geçebilecekken kaleci hatasıyla maçla ilgili tüm moral bağını kaybetmesine rağmen... Bitime 13 dakika kala tekrar geriye düşmesine rağmen.
Bir sene sonra bunun şans olmadığını iki kere gösterdiler: Önce Eintracht Frankfurt’a karşı 2-0’dan gelip UEFA Kupası’nda turu kaptılar. Sonra da hep yenik duruma düştükleri AZ Alkmaar karşısında 3-1’i çevirmeyi başardılar. Rövanşta ise Fenerbahçe’nin yıllanmış başka zaafiyeti ortaya çıktı ve bu sefer onlar skoru koruyamadılar.
Bunlar Avrupa Kupası maçı için altından kolay kalkılabilecek işler değil. Fenerbahçe içinse anormal. Ama Fenerbahçe için son 5 yılda herşey anormal. Yorumcuların hâlâ sağlıklı Fenerbahçe değerlendirmesi yapamamasının sebebi de bu. Bildikleri, kalıp cümlelere mahkum ettikleri takım, 30 yıla yakın süre sonra hepsini boşa çıkarıyor.
Üst noktaya ulaşmak için önce neleri elde ettiğinizin farkında olmalı ve takdir etmelisiniz. 2 sezon önce Schalke beraberliği sonrası ‘ligi boşver, nerede Avrupa’da başarı’ diyordu taraftarlar ve medya. Şimdi ‘ligi nasıl boşlar’a döndü. Haklılar, ama 5 yıl önce de 10 yıl önce de ligi önemsemek gerekiyordu. Fenerbahçe takımları, yönetimleri ve taraftarlarıyla beraber şampiyon olamadığı için, ikincilik ve UEFA şanslarını şımarıkça harcadığı dönemleri unutmuş demek ki. Aslında Avrupa’da niye şimdiye kadar etkisiz kaldığının da cevabı burda: Sürekli katılamamak. Her katılışında bambaşka kadrolar, teknik ekipler ve ekollerle anlık sonuçları kovalamak...
Bu karakteri değiştirmek istiyor yönetim ve takım. En az gelecek 5 yılını planlamak zorunda olmaları gerekirken, Daum’un ardından bambaşka yola kayıp Zico’yu getirmek ciddi riskti. Devamlılık ve kendini geliştirme adına beklenen hamle değildi. Ama tamamen aksi gelişti herşey. Yani ciddi dirençlere ve zorluklara karşı yakaladıkları 3 yıllık istikrar ve emeği kaybedebilecekken ayakta kaldılar. Üstüne 100 yıl boyunca sergilenememiş Avrupa kupası performansları eklediler. Fenerbahçe skordan önce takım karakteri ve geleneği kazanma hedefinde. Herkes 2 sene önceki Schalke maçının sonucuna ya da Milan mağlubiyetlerine takıldı kaldı. O zihniyet 2002’den sonra yönetimce devam ettirilseydi, Fenerbahçe 2002 öncesine geri dönmüştü.