Kaya

2003’te Sao Paolo’ya geldiğinden beri çok şey değişti. Yükselen performansına şahitlik ettik. Uruguay Milli Takımı’na ve transfer piyasasının üst katlarına yükseldi. Melek yüzlünün inadı, rakibi bıktırıyor. Yorulmuyor, pes etmiyor. Internacional ile oynadıkları final maçlarında ele avuca sığmaz Sobis’le girdiği saniyelik düellolar teker teker incelenmeli. Ya, ‘tık’ diye hamlesini koyarak topu kesiyor ya da rakip, pozisyonunu kaybetmiş oluyor. Koşu ve pas alanlarını kapatıyor. Ceza alanının daha ilerisinde karşıladığında ise geçmelerine izin yok. Sonradan öğretilmesi zor olan pozisyon alma yeteneğine havadan kesiciliği de ekleyin.Bir savunma bloğunu idare etmesi gereken seçilmiş defans elemanı odur. Her duran topta, verilen pozisyonda eliyle arkadaşlarını yönlendirip, “Şunu tut, buraya gel” organizatörlüğünden Fenerbahçe faydalanabilecek mi? Hani herkesin “Ne yapacağız” diye salya sümük sızlandığı kitlede kontrolunu kaybetmeyip, onları ayağa kaldıran ve cesaretlendiren lider gibi. Gol sevinçlerinde 6 yaşındaki çocukken kaçanlarda doğal ve kasvetsiz tepkileriyle...Sao Paolo’nun riskli üçlü savunmasının iç rahatlığının kaynağıydı. Temizlikçisiydi. Milli takımda 4’lü oynuyor, farketmiyor. Makine, kaya diyorlar, Montero’nun veliahtı diyorlar. Ama Montero’nun yaşı ilerledikçe artan gaddar futbolu, Lugano’ya çok uzak. Gözü karalığı, nokta kesiciliğe sahip Inter’li Cordoba’nın savrukluğuna kaymıyor. Çizgi filmlerdeki bembeyaz dişli, gözlerini büyüterek kahkahalar atan şirin sarışın haylazlar gibi. Futbol oynamaktan, maç heyecanını yaşamaktan keyif aldığını size de hissettiriyor... Bir defans adamı yaptığı hataların altında ezilmezse değer kazanır. Lugano gibi. Korner ve baskı kurulan anlarda rakip ceza alanında en iyi karıştırıcı ve pozisyona giren adamlardan biri. Sürekli adam paylaşım ve pozisyon hataları yapan Fenerbahçe için büyük kazanç. Çaykur Rizespor maçındaki savunmayı görünce hangi bölgeye yetişeceğini düşünmek uykusunu kaçırdı mı bilmiyorum. Bekler, stoperler rotasyonu ve birbirinin yerini doldurma uyumunu yakalamazsa sistem yine aksar. Takımın Lugano’yla bunları geliştirmesi gerek. Teknik adamlar tüm sezon tahmin edilebilir performansi sergileyeceginden emin olacağı adamlara guvenir. İstediği kadar yetenekli olsun. 2 maç iyi, 10 maç kötü olanlara değil. Appiah, Aurelio gibi. Onların yeni ortağı ise Lugano. Onsuz asla sahaya çıkmak istemeyeceğiniz bir istikrar mod.