Bek olmanın ayrıcalığı

Fenerbahçe de 2.5 yıldır solbek arıyor. Aslında hep arıyordu! 3 sezondur takdir edilecek bir istikrarla bu bölgeyi sırtlayan Ümit alternatifsiz. Milli takımda da. Deneniyor, ama yine ona dönülüyor. İsim verin dendiğinde tıkanıp kalınıyor. Bekler global bir kriz. Ashley Cole, Chelsea için bulunmaz hint kumaşı gibiydi. Transfer isteklerini ellerine yüzlerine bulaştırdılar. Ama Del Horno’ya harcanan kuruşlardan pişman olmamışlardır. Gallas’ı bir sağ bir solbeke kaydırdılar, tatsızdı. Johnson’dan herkes umutluydu. Mourinho Portekiz Milli Takımı sağbeki, gösterişsiz Ferreira’ya döndü. Verdiğimiz örnekleri tekrarlayıp genişletelim: Real Madrid, Roberto Carlos ve Salgado’nun alternatiflerini bulamıyor. Deportivo La Coruna’lı Manuel Pablo’yu 4 yıl önce Salgado’nun yerine düşünüyorlardı. Ligin incisiydi. Ama sakatlık ile kariyeri neredeyse bitti. Real’de hala yedek yok. Brezilya Milli Takımı Cafu ve Carlos yerine yığınla ismi konuşuyor (Nery, Cicinho...), olmuyor. En iyi aday Maxwell ise sakatlıkla boğuşuyor. Bayern Munih’te Lizarazu 36 yaşında kurtuluş reçetesi. Salihamidzic açık pozisyonundan savunmayı öğrenmek zorunda kaldı. Şu aralar işi, orta sahadan genç Schweinsteiger üstlendi. “Esas” bek Lahm ise nihayet iyileşti. Barcelona, ligin en ön plana çıkan isimleri Belleti ve Slyvinho’yu kaptı. Manchester United’ın krizini Heinze bile dindiremezdi, ama onun dinamik ve gole dönük kanat adamlığını aradılar. Zambrotta da her teknik adamın sevgilisi. Olmaz mı? Her iki kanatta da oynayabiliyor. Kendini geliştirebildi, defans becerisini yükseltti. Zebina, Capello’nun gittiği takımlara taşıdığı isimlerden. Panucci de. Yani iki sağbek - stoper karışımı savunmacı.. Ama tüm bu eskilerden kopamayan takımlar için gelecek 2-3 yıl nelere gebe? Yetenekli bekler azken, bir de sanki üstlerinde lanet var. Manuel Pablo, Maxwell, Lahm ilk akla gelenler. Eşdeğer yedeği bulmak ise mucize gibi birşey. Favalli, Romero gibi ağırlaşan, sade ama tecrübeli ve ne yapması gerektiğini iyi bilen isimleri transfer piyasasında tutan da bu olsa gerek. Klasik beklerin sıfıra inip orta yapma gibi kısıtlı kimlikleri artık revaçta değil. Hücum ve savunmanın birbirine girdiği futbolcular aranıyor. Hücumların başlangıç noktası beklere kayıyor. Neredeyse “açık ve bek” ayrımı da silinmeye başladı. Aslen solaçık olan Schalke’li Kobiashvili son sezon, şartlar gereği savunmaya geçti ve sırıtmadı. Bu özelliği onu, Türk kamuoyunun bu sene en gıpta ettiği isimlerden biri yaptı. Güney Amerika hala en iyi kaynak; Fransa’nın Abidal, Berthod, Evra, Armand gibi isimlerle ağız sulandırdığı unutulmamalı.. Bulsanız da özbe öz beklerin de yardıma ihtiyacı vardır. Orta sahaların krallığı ele geçirdiği futbolda, ileri gidenlerin geriye dönmemesinin yarattığı sorunları, Cafu, Carlos bile dindiremez. Fenerbahçe, Gaziantepspor kupa maçında bunu tattı. Başka bir yazıya...