Sıkıntı var

Oğuzhan ile Gökhan Töre'nin yokluklarında yaşanacak sıkıntılarla maçın başında yüzleşti Beşiktaş.

Çünkü Holosko, vasatın altında kalan teknik kapasitesi ile Töre kadar sürükleyici ya da rakip defansı sarsıcı bir rol üstlenemedi.

Yeni transfer Jones ise ilk maçın verdiği tedirginlikle, hücuma destek verme yerine defansif görevlerini yerine getirme telaşındaydı. Zaten çok üstün özellikleri olduğu pek gözlenemedi. Ama onun defansif kafası Veli ile birleşince sahada tek yaratıcı kaldı, o da Atiba'ydı. Samet Aybaba'nın orta sahayı kalabalık tutup, baskın futbolu tercih etmesi de Atiba'yı kalabalık alanda sıkıştırdı. Buna bir de Aybaba'nın, Diarra ve Köksal ile Kartal defansını sarsma planı eklenince Necip ile Motta'nın çıkışını tıkandı.

Ancak ilk 20 dakika sonrası Olcay'ın da biraz toparlanmasıyla Motta önünde boş kulvarlar buldu, Beşiktaş böylece oyunu karşı alana yıktı. Yine de pas dağıtım merkezindeki aksama, ev sahibinin başını sürekli ağrıttı, çünkü Almeida malzemesiz kaldı. Dolayısıyla bu 45'te gol pozisyonu bile yaşanmadı.

İlk 45 dakikadaki futbol iki takım açısından da vasatı aşamadı. Şu dikkatten kaçmadı; çukur dolu olduğu gözlenen saha zemini paslaşmalara bile engel oldu.

60. dakika dolduğunda ne maçta ne de Beşiktaş'ta bir değişiklik vardı. Yine tıkanan oyun, yine isabetsiz pas yüzdesi. Biliç de herkesin kalbindekini sahaya yansıttı, doğru bir kararla Jones'u çıkarıp, Oğuzhan'ı dahil etti. Bu değişiklikle Beşiktaş topu rakip alana daha çok taşıdı. Ancak bu kez de kontratak tehlikeleri yaşadı. Olabilirdi, çünkü risk zamanıydı. Nitekim bunun karşılığını son 20 dakikada bulduğu, pozisyonlardan aldı.

Almedia'nın sakatlanışı büyük şanssızlıktı. Zira gol sinyalleri çok açıktı. Portekizlinin çıkışıyla, Ömer'e rağmen, cephedeki vurucu tim gücünü kaybetti. Yine de Uğur Boral'ın ayağına gelen 3 kısmeti tepmesi, 90 dakikanın cilvesi gibiydi..

Kartal'ın iki puan kaybı elbette dünyanın sonu değil. Ama oynanan futbol da pek umut verici değil.

twitter: @cemysengul