Rakip dişli olunca

İlk yarının skoru, futbolun da karşılığıydı. Çünkü ortada özlemini çektiğimiz klas bir oyun vardı. İki taraf da hücum presle rakibi rahatsız ediyor, olumlu pas trafiğinde de kafaya kafaya gidiyorlardı. İki golü, defansların (Alves ve Servet) hataları getirdi.

Eskişehir, maç öncesi Ertuğrul Sağlam’ın “Yorgunuz” demeciyle doğru orantılı, tempoyu çok yükseltmiyordu. Zaten Fenerbahçe’nin Meireles-Holmen ikilisiyle tuttuğu orta saha tutuktu. Bu nedenle Es Es’in o bölgesi pozisyonların çıkış noktası oldu.

Fenerbahçe ise orta sahadan verim alamadığı için kenarları denedi. Gol de ilk yarının en iyisi Caner’in kanat zorlamasıyla Kuyt’ın şanslı ayağından geldi.

İkinci 45’e lider daha kararlı çıktı. Emre ile hareketlenen orta sahanın işlerlik kazanması Kuyt’ın iki pozisyonu ile ezildi. İlkinde gelen golde el kararı doğruydu. İkincisinde kaçırması, atmasından daha zordu. Zoru yaptı.

Fener’in üstünlüğü kısa sürdü. Ertuğrul Sağlam’ın, Necati-Kamara hamleleri oyunu dengeledi. Tarık sağda, Erkan solda verimini artırınca Es Es ilk yarıdaki kimliğine büründü. Mehmet Topal, Emre, Meireles’in ahengini tamamen kaybetmesi ev sahibinin iştahını kabarttı, zaten ardından Erkan’ın enfes golü izlendi. Salih-Mehmet Topuz kartını açan Ersun Yanal, takımı uyandıramadı. Pas isabeti çöktü, Fenerbahçe sıradan bir takıma döndü. Eskişehir de hak ettiği gibi güldü.