İyi olan kazandı

Karabük ise orta saha kalabalığı ile kanatları da tıkamaya çalışıyor, rakibinin 1. planını yok etmeye çabalıyordu. Sonraki hedef belliydi, top kapıp, kontratak yapmak...

Fenerbahçe'nin, ilk isabetli şutunu 22. dakikada bulma nedeni; Sow ile Kuyt'ın pasif oyunları yüzünden kanat akınlarını sürekli Emenike'nin kafası ile buluşturmaktan başka çare kalmamasıydı.

Baskılı oyunun olmazsa olmazı ise orta sahada iyi paslaşma, topa sahip olma ve başarılı dağıtımdı.. Ama Alper-Cristian ikilisinin bu konudaki klasikleri belliydi; yetersizlik... Zaten yenilen golde Cristian'ın kaptırdığı topun rolü büyüktü.

Bu golden sonra liderin artık ezberlenen dirilişi izlendi. Buna rağmen Caner dışında topu olumlu kullanan pek yoktu. Emenike, eski takımına karşı daha çabalı ve arayış içinde, Mehmet Topal savaşçı, Egemen hava toplarında etkili takviye gücüydü. Doğrusu beraberlik golü sinyalleri de ortadaydı.

30. dakikadan sonra hava harekatını azaltıp, yerden arayışlarını hızlandıran konuk takım, Emenike'nin vuruşundan çok Karabük kalecisinin eski deyimle topu "yumurtlamasına" duacıydı.
İlk yarı boyunca yediği golden sonra hareketlenen Fenerbahçe'yi, ikinci 45'te zorlayacak unsur özellikle Alves'le aksayan defansı olabilirdi. Zira belli ki, ikinci 45'te de baskıyı sürdürecek konuk takım, kontratak koklayacak taraf ise Karabük olacaktı.

Bu öngörümüz ilk 15 dakikada yarı yarıya tuttu. Fenerbahçe'nin, bizim de tahmin ettiğimiz gibi ikinci 45'e gireceğini tespit eden Tolunay Kafkas, takımı daha önde başlattı.
Ayrıca defanstaki ağır bunalım, Volkan'ın çıkardığı üç yüzde yüzlük gol pozisyonu ve Caner'in kademe doğruları ile kanıtlandı.

Üstelik Karabük'ün savunan değil, golü düşünen oyunu Fenerbahçe'nin de forvette çoğalmasını da engelledi. Emenike'nin bencilliği ile kaçan gol dışında pozisyon bulamadı lider...
Karabük'ün ilk 45'in aksine zorlayıcı oyunu, Alves-Egemen ikilisinin rakibe davetiye çıkaran yanlışları, sahanın en iyisi Caner'in başına patladı. Penaltı ile gelen gol, konuk takımın dengesini iyice bozdu. Zaten, Webo'yu almak adına Alper'in kenara çıkmasıyla orta sahanın yeni hakimi Karabük olmuştu. Cristian "sahadaki hayalet" kimliğini yakalamış, Kuyt, Sow "sıfır katkı" ile takımı yalnız bırakmış, açıkcası yenilgi kaçınılmaz olmuştu. Eğer Volkan olmasa tahmin edilemeyen bir fark bile ortaya çıkacaktı.

Bu maçın galibi bizce Tolunay Kafkas'tı. İkinci 45'te, birçok takımın yaptığı hataya düşmedi, geri çekilmedi ve bu restinin karşılığını lideri devirme şerefine ulaşarak aldı.