Geciken ders

İsmail Kartal’ın Emenike-Webo değişimi için şimdi birçok otorite, “Acaba Başkan mı müdahil oldu” yorumu yapacaktır kuşkusuz. Öyle bile olsa, herkesin aklındakini gündeme almak ve eyleme geçmek Fenerbahçe adına olumlu bir hamleydi. Çünkü Emenike’nin tribünleri de çileden çıkaran futbol tarzı, ancak golü en iyi koklayan isimlerden olan Webo pansumanı ile tedavi edilebilirdi. Amaaa... 90 dakika gösterdi ki, Emre’nin yokluğu az buz değildi. 3 haftanın en iyisinin görevini kimse üstlenmemişti. İki yönlü yararı olan Emre’nin eksikliği ile maç boyunca hem organizasyon şeması kurulamadı, hem de kesici bölgesinde Mehmet Topal yardımcı bulamadı. Oysa Alper kendini gösterme fırsatını, Diego ise orta saha patronluğu şansını yakalamıştı. Ancak etkisizdiler.

Akhisar ise cesurdu. Transfer değil istikrarı seçen Manisa kulübü oyunu kanatlara açarak etkili oluyordu. Zira Gökhan da (Kuyt tarafından), Caner de (Sow tarafından) defansif katkı alamıyordu. İşte Gekas’ın golünde Alves’in büyük hatasının yanı sıra Fenerbahçe’nin defansif baskıdaki yanlışları da etkili oldu. Şu Gekas’a da hayran olmamak elde değil. Golü koklayan adam, yakaladı mı affetmiyor. Hani Türkiye’de bir santfor okulu açılsa, müdür olarak direkt tayini çıkar.

23’teki gol sonrası Fenerbahçe reaksiyon verdi. Ancak, Gökhan ile Kuyt’ın sağ kanat verimini artırması yetmedi. Çünkü Diego ile Alper bu ikiliye hala eşlik edemiyor, pas hataları ile takımın hızını kesiyorlardı. Sol kanat işlerlik kazansın diye Sow ile değişen Kuyt da etkili alan yaratamadı. Bu verimsizliğin sonucu servis yapılamayınca Webo etkisiz kaldı.

İlk 45’in sonucu iyi olanı işaret ediyordu. Yani tarlada futbol oynamaya çalışan ev sahibini…

48. dakikada büyük ustadan gelen ikinci gol ders niteliğindeydi. Ailece (!) hücuma giden Fenerbahçe defansı dönüş bileti bulamayınca, Bilal’in usta ayakları, Bruno’nun süper deparı ve Yunan silahşorun hedefi bulan atışı izlendi. Akhisar aslında basit oynuyordu; önce durdur sonra hızlı hücumla vur. Çünkü organize olamayan, doldurt boşaltla gol arayan sarı-lacivertli takıma karşın ev sahibi öylesine hızlı çıkıyordu ki, her seferinde tehlike yaratıyordu. Hani Akhisar hız tuzağı kurdu desek yanlış olmazdı. Diego ve Alper de hiçbir toparlanma olmayınca konuk takım 2. sınıf futbol kimliğinden sıyrılamadı.

İsmail Kartal’ın, Alves’i çıkarıp, Emenike ile forveti üçlemesi ile çok alaturka kaldı.Zira sorun forvette değil, pas trafiğindeydi. Üstelik çaresizlik nedeniyle orta ile gol aranan bir anlayışta Alves’in hava üstünlüğü tartışılmazdı. Kuyt-paslanmış Mehmet Topuz değişimi ise şuurun kaybedilmesiydi.
Sonuçta, kazanılan maçlarda yanlışları göz ardı edilen Fenerbahçe için sert uyarı ve ders niteliğinde gece yaşandı. Ama anlayana !

Akhisar’ı, bu zevksiz futbol haftalarına renk kattığı için kutlamak gerekir. Zira Bilal, Zokora, Bruno, Gekas gibi bir çeteye sahip Manisa ekibi, bu ligde daha çok iş yapar.