Derbinin rengi

Beşiktaş’ın, Avrupa mesaisi hüsranla sonuçlandıktan sonra doğrusu yarınki derbinin rengi biraz değişti. Eğer çeyrek final kapısı açılsaydı, rehavet Fenerbahçe’nin silahı olacaktı. Ancak eleniş, Kartal’ı yaraladı ve kalan tek cephe için YARALI KARTAL çok daha tehlikeli olacaktır.

Fenerbahçe, aynı Galatasaray derbisindeki şartlarla sahaya çıkacak. Yani kayıp, Kadıköy’de GÜNEŞ TUTULMASI yaratacak, kazanç umutları yeşertecek. Şu söz, aslında ilk aşamayı özetliyor; derbiler için oyuncuları konsantre etmeye gerek yoktur, önemli olan diğer sınavlara derbi gibi çıkabilmektir. Fenerbahçe’nin, Gençlerbirliği yenilgisindeki en büyük zaafı buydu. Ama yarın derbi kıyafetini üzerine giyeceğinden şüphe yok. Geriye İsmail Kartal’ın beyninde oynadığı derbi kalıyor. Yani hep sorgulanan tercihleri...

Mesela Emenike. Ama, Başkent deplasmanı sonrası o sorun çözüldü! Başkan Yıldırım, “Tek çalışan Emenike’ydi” dedi ve kulübe olasılığını ortadan kaldırdı. Nijerya Milli Takımı’nın hocası Amokachi kadroya çağırmasa bile, İsmail Kartal’ın böyle bir şansı yok! Zira dedik ya, sinyal çok belirgin!

Bilet hep Sow’a çıkıyor

Orta sahada doğru bir adımla Meireles’e dönüşün sinyalleri veriliyor. Mesele, topu ileri taşıyabilen tek oyuncu olan Alper’e yer açmakta. Emenike ve Kuyt kesilemeyeceğine göre Sow’a kenar görünüyor. İşte tercih burada akıllara takılıyor. Zira Sow-Emenike-Kuyt üçlüsünün formsuzluk grafiği eşit. Ama nedense bilet hep Sow’a çıkıyor. Yani A planı dışında pek alternatif görünmüyor. Oysa The İmitation Game (Yapay Oyun) filmindeki şu replik ders niteliğinde: Bazen kimsenin hayal edemediği şeyleri hayal edip yapabilen insanlar vardır.

Sonuçta Fenerbahçe’nin kurulu düzeninde, yani kanatları kullanmak, topu mümkün olduğunca ayakta tutmak, bol pasla rakibi şaşırtmak gibi silahları kullananların ustalığı ön plana çıkacak. Ama bu derbiyi kazanmak elbette şampiyonluğu kazanmak olmayacak. Hele Fenerbahçe’nin kaptırdığı puanları anımsadığımızda...

Başkan Aziz Yıldırım yine tecrübesini konuşturuyor. Banka hesaplarını unutmuyor, takımın yanında yer alıyor, AZİZSİLİN’i eksik etmiyor.

Geriye tek şey kalıyor; futbolcuların inancı...