Büyük hazine

Öyle ilk yarı izledik ki, rahatlıkla sezonun en iyilerinden diyebiliriz. Final gibiydi. Müthiş mücadele, kıran kırana güç gösterisi, meydan okuma, golü zorlama... Herşey vardı. Aslında bekliyorduk. Fenerbahçe liderlik hedefiyle ayağına gelen şansı tepmemek istediği, Bursa ise ligin dişlilerinden biri olduğu için. Ev sahibindeki Kuyt şanssızlığı, pas ve akıl futboluna darbe vurmuştu.

Golsüz ama enfesti

Ancak zorunlu Emenike tercihi bile Fener’in baskısını frenlemedi. Emre ile Alper’in değişken ve hedefli oyunları, Webo’nun rakip defansı yıpratan saldırıları, Sow’un gole yakın duruşu Fenerbahçe’yi bir tık ileri taşıdı. Bursa boş mu durdu? Hayır. Volkan, Josue, Ozan, Belushi hatta birçok kez Şener ile Emre öylesine hızlı çıktılar ki, Fernandao’nun da katılımıyla rakip kaleyi hep tehdit ettiler. Zaten yüksek irtifaya çıkan oyunda kim gol atsa şaşırtıcı olmazdı. Düşünün, Bursa’nın bu görüntüsü yüzünden Mehmet Topal’ın ofansif katkısı en aza indi, savunmayı zayıf bırakmamak adına “sabit kanca” gibi kaldı. Kısacası golsüz, ama enfes bir devreydi.

Dönüşlerde zorlanınca...

Volkan’ın baskısı ile yarı alanına hapsolan Caner’i ofansif kullanmak isteyen İsmail Kartal ikinci devreye Emenike-Hasan Ali değişimiyle başladı. Rize kupa rövanşında olduğu gibi Caner orta sahaya alındı, Bursa’nın kafası karıştı. Caner sağ kanada geçince konuk takım önlem alamadı ve 65. dakikaya kadar kalesinde üç gol pozisyonu gördü. Bu dakikaları ucuz atlatan konuk takım oyunu dengeledi, gol şansları üretti. Emre yorulunca, Sow ile Webo’nun katkısı azalınca Fener tıkanmaya başladı. Ama Bursa da tehlikeli gelmeye başlamasına rağmen, artık dönüşlerde zorlanıyordu. İşte böyle bir anda Caner’in ortası, Harun ile Aziz’in ortaklaşa hatası Webo’ya yaradı. Doğrusu Fenerbahçe kazanmak için canını dişine taktı. Maçın büyük bölümünde de insiyatif elindeydi. Bu galibiyet, liderlik moraliyle birlikte rakiplere sert bir mesaj oldu. Bursa ise enfes geceye gerçekten mükemmel eşlik etti, futbolu güzelleştirdi.