Sırada kupa var

’Biz kaybettik ama gelecek maçlarda nasılsa onlar da kaybedecek’’! Kazanamayanların teselli ikramiyesinin diğerlerinin kaybetmesi olduğu ligimizde farklı ağızlardan sık sık duyduk buna benzer cümleleri. Son maçların en azından ilk devrelerinde de durum aynen böyle tecelli etti. Örneğin takımları tanımayan birisi, bir yabancı, İzmir’de şampiyonluk adayı takımın sarı kırmızı forma giyen oyunculardan kurulu olduğunu sanabilirdi. Beşiktaş tedirgin miydi yoksa elinden gelenin en iyisi bu muydu? Son maçların anlattığı sanki ikinci soruyu doğruluyordu.

Sergen Yalçın ve ekibi...

Maçta ikinci devrenin başında Galatasaray’ın önce beraberliği sağlayıp sonra öne geçtiği haberi geldiğinde de Beşiktaş’ın tempo/yaratıcılık/arayış denkleminde değişiklik gözlenmedi! 60. dakikaya kadar attığı dışında gol kaçıracak pozisyon dahi oluşturamadı. Ancak son maça kaybederek gelen Beşiktaş, Fatih Terim’e mal edilen ‘’kaybedecekler’’ kehanetini bu kez boşa çıkardı ve şampiyon olmayı başardı. Sezonun büyük bölümünde oynadığı ‘’ülkeye yeter oyun’’la çoğu insanın takdirini kazanan Beşiktaş, yarıştaki rakiplerine göre sınırlı sayılabilecek bir kadroyla başardı bu işi. Bu açıdan bakıldığında şampiyonluğun Sergen Yalçın ve teknik ekip açısından anlam ve önemi daha iyi kavranır sanırım. Onlar için şimdi sırada Türkiye Kupası var...

Komplo teorileri...

Beri yandan maçtan önce kaç gol atılacağı hesaplarının yapıldığı iki maç, vasat oyun ve öngörülebilir skorlarla tamamlandı. Bu da spekülasyon hastalığına tutulmuş, komplo teorilerinden beslenmeyi alışkanlık haline getirmiş futbol iklimimizin durumunu net olarak ortaya koyuyor.